Nagising ako sa isang masuyong haplos sa ulo. I opened my eyes, nasa kwarto na ako ngayon. Dito sa loob Ng bahay nina Lola. I shifted my gaze to the man who is sitting beside my bed. Nakapikit Ang Mata niya habang hinahaplos Ang buhok ko. Ang ulo Niya nasa isang kamay niya na nakapatong sa may unan ko.
Mabilis ba tumulo Ang mga luha ko sa lalaking nakita ko na nakahaplos sa buhok ko. I'm glad to see him again. For a long time.
I hold his hand. Dahilan Kaya natigil siya sa paghaplos Ng buhok ko.
"Papa" naluluhang tawag ko sa kanya.
Gulat na nakatingin siya sa akin.
Bumangon ako at niyakap siya ng mahigpit.
Umiiyak ako habang yakap-yakap siya.
"I'm glad you're awake now princess. You make all worried. How are you feeling right now?" Tanong niya habang hagod-hagod Ang likuran ko.
"Papa" paulit-ulit na sambit ko.
Tumawa siya ng mahina. "My princess really missed me so much ha" at niyakap ako Ng mahigpit.
"I miss you too, princess. So much" dugtong nito.
Masaya ako, sobrang saya. Nakitang nandito si papa. Healthy at malakas na.
Bumukas ang pinto at nakita ko si mama na may dalang pagkain. Kasunod sa kanya si Lola na bakas sa mukha Ang kasiyahan.
Kasunod si Gelo na hawak Ang kamay ni Lolo.
Itinabi ni mama ang tray ng pagkain at lumapit sa Amin.
"Mama" ngumiti siya and spread her arms for hug.
Yumakap ako sa kanya at Kay papa. Tumawa Lang silang dalawa sa inasta ko. I don't care. If I look like a kids for my twenty-five years. I miss them. Really.
"I miss you both" naluha-luha ko pa ring sambit sa kanila.
"Kami din Naman anak. At masaya akong mayakap Kang muli" si Mama.
"Ang saya tingnan na masaya kayo" Sabi ni Lola na bakas sa mukha Ang saya.
"Tita, Papalo is okay na. Di na siya sa hospital palagi" masayang Sabi ni Gelo na pamangkin ko.
My nephew very cute, when he tried to speak Filipino Language. And I'm so thankful that my sister teach him to speak our language.
I look at papa.
"Talaga pa?" Sabay Tumango sina mama at papa.
"Wow! I'm so happy. Thanks to God" masayang-masayang wika ko.
Pagkatapos ko kumain ay lumabas na sila sa kwarto ko. Mag-isa na Lang ako dito sa kwarto at masaya.
Naka-ngiti Lang ako. Nang may biglang bumukas sa pinto Ng kwarto ko. Sumilip siya sa pinto at ngumiti.
"Hi" naka-ngiting sabi niya. Habang nakatayo pa rin sa may pintuan.
"Okay Lang bang pumasok?" Tanong niya.
Tumango ako.
Nakangiti siyang naglakad papunta sa akin.
"How are you?" Tanong niya. Sabay upo sa upuan na ipuan ni papa kanina.
I smile at him. "I'm okay na. Thank you for saving me kanina" I said sincerely.
"It's okay. Don't do it next time" he said seriously.
Nangunot Ang noo ko sa sinabi niya.
"Alin?" Tanong ko.
"Sumisid sa tubig na Hindi mo Alam Kung gaano kalalim"
BINABASA MO ANG
He Belongs to Someone Else
Tiểu Thuyết Chung"I'm in love with him, but he belongs to someone else...."
