Սառցե Սիրտը

Մաս 13' ցավոտ բացահայտում գիշերով

Դե գնացի։

Երբ որ մտա էտ տարածք, Արամը եկավ։ Ես գլխարկս չէի հանել։

- Ով ես?
- Սպասում էի, որ կգաս։
- Հանիր գլխարկս, թե չէ կստիպեմ։
- Ես լավ գիտեմ դու ինչի ես ընդունակ, A։

Ու ես գլխարկս հանեցի.

- Արի ծանոթանանք, ես L-ն եմ։
- Անի!
- Հա ես եմ։ Մտածում ես, ոնց եմ հասկացել։ Ասեմ իմացի շատ միամիտ ես։ Նստիր կպատմեմ ամեն ինչ։

Ամեն ինչ պատմեցի ու ասացի.

- Գիտես ինչ? Դու պետք ա նույն ձևով քո պապայիդ տուն մտնես, ու նենց անես, որ պապադ հայտնի բոլորին, թե չէ կբռնվես։
- Խելացի ես։
- Ահա։Ինչիդ ա էս ամենը?
- Ախպորս անմեղությունը ապացուցելու համար։
- Այսինքն։
- Անի, քո լսելու չի։
- Պատմի
- 3 տարի առաջ աղջկա էին բռնի ուժով տիրացել ու ահավոր կերպով սպասել, մի քանի տեղից դանակահարել։ Անի լավ չես?
- Շարունակի։
- Անի ինչ ես լացում? Ինչ եղավ?
- Շարունակի!
- Հետո, մեծ ախպորս էին գտել էտ դիակի մոտ անգիտակից վիճակում։ Ու ցմահ ազատազրկկել։ Բայց նա ինձ ասում էր, որ մեղավոր չի, որ ինքը կապ չունի, աչքերը բացել ա եղել ա ըտեղ։
- Ինչ? Ախպորդ անունը Արեն ա?
- Հա, ինչ գիտես?
- Ա, Ա, Ա։

Ուշքս գնաց։ Երբ որ աչքերս բացեցի Արամը կողքս էր։

- Լավ ես?
- Հա։
- Ինչ եղավ?
- Էտ աղջիկը քույրս էր։
- Ինչ? Անի, ախպերս չի նման բանի ընդունակ չէր։
- Ես դա գիտեմ, դրա համար էլ մինչև հիմա չեմ սպանել նրան։ Ես դարձել եմ хакер, որ պարզեմ, թե ով ա եղել էտ ստորը։
- Ինչ?
- Հա բա մտածում էիր քո ամեն արարքի մասին որտեղից գիտեմ? Ինչ վերաբերում ա ախպորդ, կարանք էլի գնանք մոտը ու խոսենք?
- Ես կգնամ դու չէ։
- Իրար հետ։Արամ, դու դրա համար էիր այդքան Կոպիտ?
- Հա։
- Իսկ ինչի ես դուրս եկել տնից?
- Ծնողներս հրաժարվեցին ախպորիցս, նույնիսկ դատին չեկան, երբ իմացան այդ մասին։
Ես էլ վիճեցի ու դուրս եկա։
- Իսկ ես էտ դեպքից հետո կյանքումս առաջին անգամ երդվել եմ սպանել հանցագործին։
- Հն? Դու կարաս սպանես?
- Պատկերացրու, որ հա։ Ես այսքան մարզվել եմ ու երդվել եմ քրոջս դիակի առաջ սպանել նրան։
- Իսկ ինչի չսպանեցիր ախպորս?
- Ես սպասում էի նա խոստովանի նոր սպանեմ, բայց նա մինչև վերջ ժխտեց ու ես հասցրի մենակ տեսախցիկի տեսագրությունից նայեցի, որ ախպորդ բերում են ու անգիտակից գցում քրոջս վրա։ Բայց ես ապացույց չունեի։ Էտ նայեցի, առաջ տվեցի, ու ինչ-որ մեկը ջնջեց ամբողջ վիդեոն։ Ես առանձին խոսեցի եղբորդ հետ։ Նա ինձ ասաց այն ինչ քեզ ու դատարանին ա ասել։ Բայց նրանք չհավատացին, քանի որ ապացույց չկար։ Իսկ ինչ վերաբերում դանակին, եղբորդ մոտ գտել են դանակ, բայց դա նույն դանակը չի։ Հանցանքի դանակը չկա։ Ես ուզում էի գտնեմ ինչ-որ մեկին, ում հետ կբացահայտեմ այս գործը, բայց նա չկար, մինչ A-ի հայտնվելը։
- Իսկ ինչի հավատացին եղբորս?
- Որովհետև այն ժամանակ ես շատ բարի էի։
- Իսկ ինչ-որ մեկը գիտի ով ա եղել էտ աղջիկը?
- Չէ, մերոնք նենց են արել, որ նրա ինքնությունը անհայտ պահեն։ Ես այնքան շատ էի սիրում նրան։ Նա ինձ համար մայր կարծես լիներ։ Մեր մեջ տարբերությունը 6 տարի էր, ու մայրս ամեն օր աշխատանքի էր, ինքն էր մեծացնում ինձ։
- Մի լացի։ Չեմ ուզում արցունքներդ տեսնել։
- Լավ, արի մոռանանք ամեն ինչ։ Ու խոսենք լավ բաներից։
- Լավ։ Բայց արի քեզ տուն տանեմ ուշ ա, հեռախոսով կխոսենք։
- Չէ։ Էսօր ես քեզ հետ մնամ։
- Չես վախում։
- Չէ։ Դու այնքան էլ վատը չես ոնց ցույց ես տալիս։ Նենց որ արի խոսենք մեզնից։
- Իսկ եթե... լավ մոռացի։
- Եթե ինչ? Եթե նորից համբուրես?
Չես հասցնի։Գիտես ինչի?
- Ինչի?
- Որովհետև ես քեզնից առաջ կընկնեմ։

Չէի հասկանում ինչ եմ անում։ Էն որ ես իր հանդեպ զգացմունք ունեի, դա լավ հասկանում էի։ Բայց ուներ այդ նույն զգացմունքը նա?