Made by fate

Chapter 4: Dating? Maybe.

Jayleen POV

"Dukkie, get the ball!" Inihagis ko yun bola. Pinagmasdan ko siya habang takbong takbo sya para makuha ang bola.

"Arf,arf!" Bumalik na sya habang nakasubo sa kanya yun bola.

"Good boy!"

Itinali ko ulit sya sa collar nya. Nandito kme sa park, kasama ko si Dukkie yun dog ko. Isa syang uri na labrador and 3 years old lang sya, pero sobrang bilis at lakas na nya. He's very important to me kasi ito yun last gift ni lolo bago sya mamatay three years ago.

"Dukkie, wait!!"

Nagulat ako ng bilang hatakin ni Dukkie yun tali nya kaya nakawala sya sa hawak ko. Tumakbo ako at sinundan sya.

"Dukkie, stop! Wait for m-" "-Ouch!"

Nadapa ako. Hinimas ko yun binti ko, mabuti nalang hindi ako nasugatan, kung hindi lahot ako kay mama, sobrang ingat pa naman nun sakin.

"Arf,arf!" Dinambaan ako ni Dukkie. Ito talaga, napaka kulit!

"Finally, bumalik ka din. Saan ka ba pupunta ha?!" I whispered while caressing him.

May biglang naglahad ng kamay sa akin. Tumingala ako at nakita ko ang nangmamayari nun.

Tumalon naman si Dukkie nung nakita nya si Bryce. So I guess sya pala yun.

"Are you okay?"

"Y.. Yes." Tinanggap ko yun kamay nya at tinulungan nya akong tumayo. Pinagpagan ko yun damit ko.

"Thanks"

"No problem,-" nakangiting sabi nya. "-so, taking out the dog?" Nakatingin sya kay Dukkie na nakahiga sa damuhan.

"Yes, ikaw? What brought you here?" Tinuro nya yun playground.

"Lil sis."

"Ahh.." Nginitian ko nalang sya. Kinakabahan parin ako. Masaya ako dahil magkasama KAMING dalawa ngayon na walang ibang kasama. But..

Spell A-W-K-W-A-R-D. Me and Bryce.

"Hm.. Jayleen.." Tawag nya sakin habang nakatingin sa playground.

"Hm?"

"Ah, do you.. Hm.." Teka, bakit parang kinakabahan sya? Sa ano?

'RINGGGGG'

Napatingin kame sa bulsa ko. rong timing talaga! Kita mong kausap ko na sya eh. Dinukot ko yun cellphone ko mula dun.

ATE CALLING...

"Ah, teka lang Bryce, wag kang aalis. I have to take this call, excuse me."

"Yeah, yeah go.."

Tumalikod ako at naglakad ng konti. Finally, makakahinga narin ako. Ayoko kase na sobra namin lapit, kinakabahan ako na natatae at hindi makahinga, idagdag mo pa na hindi ako makapagsalita sa tapat nya.

"Hello ate Jada!"

[Hey princess! How are you?]

"I'm fine, ahm.. Why did you call?"

[Huh? Wait, busy ka ba?]

"Eh.. Nope. Tell me." oo ate! Busy ako sa crush ko!

[Ahh okay. May itatanong lang sana ako]

"Tungkol saan?"

[Wedding kase sa susunod na buwan ng kaibigan ko. Kinuha nya akong bridemaid. Alam mo ang gwapo gwapo nung italian na mapapangasawa nya, at ang yaman yaman rin. May boyfriend ka na ba gus-] ayy nako si ate.. may pagkadaldal pa naman ito, baka pag balik ko kay Bryce wala na yun doon.