Ο μαθηματικός μου

Παρτ 1

Χτύπησε το ξυπνητήρι μου. Σηκώθηκα με νεύρα, ως συνήθως, καθώς δεν είμαι πρωινός τύπος και πήγα στο μπάνιο. Έκανα τα απαραίτητα και βγηκα για να δω τι θα βάλω.

Κατέληξα σε μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα fila με ένα μπλε τζιν και τα άσπρα μου fila. Ίσιωσα λίγο τα μαλλιά μου και έφτιαξα την τσάντα μου. Κατέβηκα στην κουζίνα και πήρα ένα μήλο. Καλημερισα την οικογένεια μου και έκατσα στο τραπέζι

Μα - Ισαβέλλα μου

Ιζ - μάνα... Ιζι με λένε Ιιιιζιιιι

Μα - βρε αγάπη μου τι όνομα είναι αυτό?

Ιζ - το δικό μου

Μα - τέλος πάντων, αγάπη μου -

Ιζ - όχι

Μα - μα δεν άκουσες τι σου είπα?

Ιζ - από τώρα η απάντηση είναι όχι

Μα - θέλω να βοηθήσεις τον αδερφό σου με τα μαθηματικά, δεν τα καταλαβαίνει καθόλου

Ιζ - και επειδή αυτό είναι καθυστερημένο πρέπει να την πληρώσω εγώ?

Αλ - αμάν μωρε δεν σου ζητήσαμε και τίποτα δύσκολο

Ιζ - Αλεξανδρουκο μου, επειδή τώρα μιλάμε μπουκωσου λίγο με φρυγανιές, αντε αδερφούλη μου.

Μπ - βρε αγάπη μου λίγη βοήθεια σου ζητάμε, μπας και τα καταλάβει

Ιζι - Γιατί απλά δεν του φέρνετε έναν καθηγητή ειδικό, να του τα μάθει

Είπα τονίζοντας το "ειδικό"

Μα - Γιατί δεν προσπαθείς εσύ πρώτα?

Ιζι - Γιατί δεν έχω καμία όρεξη να κάνω μαθήματα σε ένα στουρνο

Αλ - μα τι καλή αδερφή

Ιζι - είμαι το ξέρω. Αντε φεύγω

Πήρα το κινητό μου και την τσάντα μου και έβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου καθώς ξεκινούσα για αυτήν την κόλαση που ονομάζεται σχολείο.

Άναψα ένα τσιγάρο και το τοποθέτησα στα χείλη μου. Η διαδρομή 10 λεπτών που έκανα κάθε πρωί τελείωσε, εγώ έσβησα το τριγαρο και μπήκα στο σχολείο.

Πήγα στην παρέα μου την Εύα και τον Στέφανο και άφησα την τσάντα μου στο πάτωμα.