Ο μαθηματικός μου

Παρτ 8

Γύρισα το βλέμμα μου και είδα ένα αγόρι με έντονες γωνίες και καστανά ματιά να με κοιτάει.

? - εμμ τι κάνεις εσύ εδώ?

Ιζ - δικό σου είναι?

? - όχι ακριβώς

Ιζ - συγνωμη απλά δεν ήξερα...

? - δεν πειράζει

Ιζ - εμμ αν θες να φύγω απλά μου άρεσε εδώ και με χαλαρωνε.

? - ότι θες, εγώ δεν έχω πρόβλημα

Ιζ - με λένε Ιζι

? - Ιθαν

Ιζ - χάρηκα

Ιθ - και εγώ

Ιζ - να φεύγω εγώ τώρα

Ιθ - Γιατί?

Ιζ - εμμ μην σε ενοχλώ, άλλωστε δεν είναι ευγενικό αυτό που έκανα

Ιθ - εμμ επειδή είμαι κάπως καινούργιος στην πόλη και δεν έχω πάει ακόμα στο σχολείο γιατί έχω χαθει κάπως μήπως μπορείς να μου δείξεις?

Ιζ - και που ξέρω εγώ ότι δεν είσαι ένας serial killer που απλα κρύβεται από την αστυνομία

Ιθ - αν θες πάμε να βεβαιωθείς

Ιζ - όχι νταξ πλάκα κάνω, σε ποιο σχολείο πας?

Ιθ - στο 4ο

Ιζ - και εγώ εκεί πάω. Έλα θα σε οδηγήσω.

Βγήκαμε από τον κήπο και αρχισαμε να πηγαίνουμε στο σχολείο. Στην διαδρομή αρχίσαμε κάπως να γνωριζόμαστε. Μου είπε ότι έχει έρθει εδώ και μια βδομάδα και δεν έχει γνωρίσει κάποιον. Όταν φτάσαμε στο σχολείο όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω μας. Ξεφυσιξα και συνεχισα να περπατάω.

Ιθ - γιατί μας κοιτάνε?

Ιζ - Γιατί δεν έχουν ζωή

Πήγαμε στο γραφείο του διευθυντή

Ιθ - Ίθαν Ντόλαν

Δι - αα ο καινούργιος

Ιθ - μάλιστα

Δι - άργησες λίγο

Ιθ - χάθηκα κύριε και πάλι καλά βρέθηκε η Ιζι και με έφερε εδώ.

Δι - μπράβο Γεωργίου παιδί μου, σε λίγο θα χτυπήσει για μέσα οπότε πάμε σιγά σιγά.

Μπήκα στην τάξη και έκατσα στο θρανίο μου. Έπαιζα στο κινητό μου μέχρι να χτυπήσει και κουδούνι και όταν χτύπησε όλοι οι συμμαθητές μου έμπαιναν στην τάξη σαν κοπάδι με γίδια. Έκατσαν στις θέσεις τους και αφού μπήκε ο καθηγητής με τον διευθυντή και τον Ιθαν. Ο Ιθαν με κοίταξε και χαμογέλασε.