Ο μαθηματικός μου

Παρτ 33

Ήμασταν στο σπίτι του Αγγέλου και βλέπουμε ταινία. Η ώρα ήταν 11 και νύσταζα κάπως. Σηκώθηκα και με κοίταξε

Αγγ - που πας?

Ιζ - να ξαπλωσω

Αγγ - έλα θα σε πάω εγω

Ήρθε δίπλα μου και με σήκωσε στα χέρια του. Τον κοίταξα στα μάτια και έκανε το ιδιο.

Αγγ - στον ξενώνα σε πηγαίνω έτσι?

Ιζ - εε? Νν-ναι...

Αγγ - είσαι σίγουρη?

Ιζ - απλά... Δεν νιώθω ασφαλής μόνη μου

Αγγ - ωραία, θα κοιμηθούμε μαζί

Χαμογέλασα, όμως πολύ λίγο. Με πήγε στο δωμάτιο του και με άφησε απαλά στο κρεβάτι.

Αγγ - άλλαξε εσύ και αν χρειαστείς βοήθεια μου λες

Ιζ - εντάξει

Βγήκε έξω και εγώ έβαλα τις πιτζάμες μου. Μετά από λίγο χτύπησε την πόρτα.

Αγγ - να μπω?

Ιζ - ναι

Μπήκε μέσα και ήρθε κοντά μου.

Αγγ - όλα καλά?

Εγνεψα και άρχισε να παρατηρεί το πρόσωπο μου. Άγγιξε απαλά το μελανιασμενο μου μάγουλο και πονεσα λίγο. Έπειτα άγγιξε το σκισμένο μου χείλος και τα μάτια του έμειναν εκεί.

Αγγ - παμε για ύπνο?

Ιζ - ναι

Με βοήθησε να ξαπλώσω και έπειτα άρχισε να βγάζει τα ρούχα του. Εγώ απλά είχα γυρίσει πλευρό και είχα κλείσει τα μάτια μου. Λίγο πριν με πάρει τελείως ο ύπνος ένιωσα το στρώμα δίπλα μου να βουλιάζει και δύο χείλη να ακουμπούν το μέτωπο μου. Το επόμενο πρωί με ξύπνησε εκείνος.

Αγγ - Ιζι

Ιζ - μμμ

Αγγ - ξύπνα

Ειπε με ήρεμη φωνή. Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και τον είδα να μου χαμογελάει. Τεντωθηκα και ανακαθησα.

Ιζ - καλημερα

Αγγ - πως κοιμήθηκες?

Ιζ - μια χαρά.

Μου γύρισε πλάτη και όταν ξανά γύρισε σε εμένα κρατούσε έναν δίσκο με πρωινό.

Αγγ - για να μην κουράζεσαι, τώρα που έχεις τις πληγές

Ιζ - σε ευχαριστώ

Τον κοίταξα κατάματα και έκανε το ίδιο. Είχαμε πλησιάσει λίγο όμως απομακρυνθηκε.

Αγγ - όταν φας πες μου

Ειπε και βγήκε από το δωμάτιο. Εγώ έφαγα και έπειτα πήγα να δω τι θα βάλω. Άνοιξα την βαλίτσα μου και φόρεσα αυτα