Ο μαθηματικός μου

Παρτ 26

Είχε φτάσει η μέρα που θα πηγαίναμε στο κλαμπ με τα παιδιά. Εγώ με την Έλενα ήμασταν στο δωμάτιο μου και ετοιμαζόμασταν. Φόρεσε το μπλε φόρεμα που της έδωσα και ήρθε δίπλα μου, όσο εγώ βαφομουν

Ελ - πως είναι?

Ιζ - βγάλε το σουτιεν

Ελ - Γιατί?

Ιζ - φαίνεται άσχημο, βγάλτο

Υπάκουσε και έπειτα ξανά ήρθε δίπλα μου

Ιζ - πολύ καλύτερα

Χαμογέλασε και πέρασε άλλη μια φορά τα μαλλιά της με την ισιωτικη. Εγώ τελείωσα με το βάψιμο και έβαλα αυτά που επέλεξα. Φόρεσα τις γόβες μου και χρυσά κοσμήματα. Πέρασα και εγώ τα μαλλιά μου με την ισιωτικη και τα έπιασα μια ψηλή αλογοουρά.

Διόρθωσα κάποιες ατέλειες με την λακ και ήμασταν έτοιμες. Τραβήξαμε κάποιες φωτογραφίες και κατεβήκαμε κάτω. Ο Αλέξης με τον Μιχάλη ήταν στο σαλόνι και μας περίμεναν. Με το που μας είδαν γουρλωσαν τα μάτια τους και σηκώθηκαν.

Μι - μικρή ξετσουτσουνισες γρήγορα εε?

Ελ - σιγά

Ιζ - αν θυμάμαι καλά και εσύ στην ηλικία της δεν ξετσουτσουνισες?

Τον κοίταξα με ένα bitchy ύφος και ανταπέδωσε.

Μι - εγώ όμως δεν είμαι κορίτσι, δεν κινδυνεύω  να εκτεθώ

Ιζ - ότι μαλακια σκεφτείς την πετάς ρε παιδί μου

Μι - επειδή θελω το καλό της αδερφής μου?

Ιζ - όχι επειδή ακόμη πας με βάση στερεότυπα

Αλ - δεν πάμε σιγά σιγά?

Ελ - ναι θα μας περιμένει ο Έκτορας

Αλ - ποιος Έκτορας?

Ελ - ένας φίλος μου

Την κοίταξα πονηρά και εκείνη με κοίταξε με το ίδιο βλέμμα.

Αλ - μάλιστα, φίλος το λέμε τώρα

Ειπε κάπως θυμωμένα ο αδερφός μου. Χαμογέλασα και βγήκαμε από το σπίτι. Κλείδωσα και μπήκαμε στο αμάξι του Μιχάλη. Όταν φτάσαμε στο κλαμπ κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και προχωρήσαμε προς την είσοδο του κλαμπ. Ένα αγόρι μας πλησίασε και αγκάλιασε την Ελένη.

Αυτός κάτι μου θυμίζει τώρα αλλά δεν θυμάμαι τι. Σαν ποιον μοιάζει μωρέ σαν ποιον μοιάζει.

Ελ - Έκτορα να σου γνωρίσω τα παιδιά. Από εδώ ο Αλέξης και η αδερφή του η -

Εκ - Ιζι?