Ο μαθηματικός μου

Παρτ 19

Είχαμε φάει και είχαμε ξαπλώσει στην σκηνή. Κοιτούσαμε μαζί τα αστέρια. Κάποια στιγμή ήρθε κοντά μου και σήκωσε το χέρι του.

Αγγ - έλα κοντά

Σηκώθηκα και έβαλα το κεφάλι μου στο στήθος του καθώς το χέρι του αγκάλιασε την μέση μου.

Αγγ - κοίτα, ένα πεφταστερι, κάνε μια ευχή

Ιζ - δεν πιστεύω σε αυτά

Αγγ - δεν έχεις να χάσεις κατι

Ξεφυσιξα και έκανα την ευχή που ήθελα.

Αγγ - τι ευχή έκανες?

Ιζ - δεν σου λέω

Αγγ - έλα πες μου

Ιζ - όχι

Ανασηκωθηκε και ανέβηκε πάνω μου, ακινητοποιωντας με και άρχισε να με γαργαλάει στην μέση. Εγώ ξέσπασα σε γέλια και τον παρακαλούσα να σταματήσει.

Ιζ - στα-σταματά

Είπα μέσα στα γέλια μου.

Αγγ - τι θα κερδίσω?

Ιζ - θα σου δώσω ότι θες

Αγγ - ότι θέλω?

Ιζ - ότι θες

Σταμάτησε και με κοίταξε στα μάτια. Εγώ είχα ένα χαμόγελο στα χείλη από πριν. Τα χείλη του πλησίασαν τα δικά μου και το χαμόγελο μου εξαφανίστηκε. Τον κοίταξα στα μάτια και έπειτα δαγκωσα ασυναίσθητα το κάτω χείλος μου. Με μια κίνηση ένωσε τα χείλη μας σε ένα απαλό φιλί.

Μου πήρε λίγη ώρα να συνειδητοποιήσω τι γινόταν όμως όταν κατάλαβα ήταν αργά.

Είχα ανταποκριθεί στο φιλί και είχα βάλει τα χέρια μου στον σβέρκο του. Τα δικά του χέρια αγκάλιασαν την μέση μου και για κάποια ώρα συνεχίστηκε αυτό. Φιλάει ωραία αλλά όλο αυτό είναι λάθος. Μουγκρισα για να σταματήσει και τον απομάκρυνα. Σταμάτησε και με κοίταξε στα μάτια. Βγήκα από κάτω του και του γύρισα πλάτη.

Ιζ - καληνύχτα

Δεν απάντησε... Γύρισε και εκείνος πλάτη και τον άκουγα να ανασαίνει βαριά. Μπορεί να κοιμήθηκε... Κάτι που εγώ δεν μπορούσα να κάνω.

Γιατί με φίλησε γαμωτο? Και βασικά γιατί εγώ ανταποκριθηκα? Αφού έχει κοπέλα και υποτίθεται είμαστε φίλοι μόνο. Έχω μπερδευτεί φουλ.

Τώρα το στάση πρέπει να κρατήσω εγώ αύριο? Πως θα πρέπει να του μιλήσω? Βασικά πρέπει να του μιλήσω? Μήπως να τον αγνοώ? Αλλά έτσι θα φανεί ότι με πείραξε... Όμως όντως με πείραξε... Καλά θα δείξει τι θα κάνω αύριο. Με τις πολλές σκέψεις με πήρε ο ύπνος.