bad teacher 1-2 | hs [DÜZENLENİYOR]

date night [1]

multi tam bir daddy ah🤤

"Anlamayan var mı? Konuyu bitireceğim." Gelen boğuk sesle başımı sıramdan zar zor kaldırdığımda dersin sonuna geldiğimizi anladım.

Bay Styles ile aramızda olanlardan sonra hiç konuşmamıştık ve bugün pazartesiydi, yani sabahtan iki dersimiz matematikti. Normalde onun derslerinde hep en önde otururken, bugün en arkaya geçmiş ve bütün ders boyunca uyuklamıştım.

Sınıftan 'anladık' sesleri çıktığında Bay Styles gülümsedi ve  tahtayı sildi. "Toparlanabilirsiniz."

Kalem kutumu ve suyumu çantama attığımda zil çaldı. Kapüşonumu kafama geçirip çantamı sırtıma attım. Onunla karşılaşmamak için başımı eğerek hızlıca sınıftan çıkıyordum ki birine çok fena çarptım ve ikimizin kitapları da yere dağıldı.

"Tanrım, önüne baksana!" bu dünyanın en cırtlak sesi falan olmalıydı.

Başımı kaldırdığımda bu kişinin sınıfın en itici kız grubundan olan Lexie olduğunu gördüm.

"Özür dilerim, biraz dalgınım da." Kitaplarını yerden kaldırıp ona verdiğimde bana küçümseyici bir bakış attı. "Bütün ders boyunca uyuduğun için dalgın olursun tabi!"

Başımı salladım. Onu umursamadan kendi kitaplarımı kaldırıyordum ki arkamdan gelen yumuşak sesle irkildim. Sabahtan beri kaçtığım kişinin sesiydi bu.

"Yardım etmemi ister misin?"

Arkamı dönüp gözlerimi onunkilerle buluşturduğumda kafamı salladım. "Hayır, teşekkür ederim."

Aramızın düzeldiğini düşünüyorsanız yanılıyorsunuz Bay Styles!

Bugün beyaz bir tişört ve bacaklarını saran siyah bir pantolon giyinmişti ve inanılmaz ateşli görünüyordu fakat konumuz bu değil.

Kitapları çantama atıp yüzüne bakmadan hızlıca yemekhaneye doğru ilerledim. Gözlerim Kristine'i ararken onu Niall ile gülüşürken buldum. Yanlarına ilerlediğimde kaşlarım çatıldı.

"Kristine? Benimle bir dakikalığına gelebilir misin?"

Kristine Niall'a eliyle bir dakika işareti yaptıktan sonra yanıma geldi. "Sorun ne?"

"Niall ile takıldığına inanamıyorum! Onunla aram iyi değil, unuttun mu?" Bana boş boş baktı. "Senin aran bozuk, benim değil." dedi ve gözlerini devirip Niall'ın yanına döndü.

Hayatımda zaten belli başlı kişiler vardı. Şimdi geriye ne kalmıştı?

Hiç kimse.

Sorun onlarda mıydı? Yoksa bende miydi ama ben mi göremiyordum?

Koşarak yemekhaneden çıktım. Göz yaşlarımı zor tutuyordum.Kötü hissettiğimde ya da sıkıldığımda her zaman müzik odasına gider ve piyano çalardım. Şimdi de bunu yapmaya gidiyordum.

En alt kata indim. Bütün öğretmen odaları buradaydı ve beni dolu gözlerle gören öğretmenler istemiyordum. Zaten babamı kaybettiğimden beri bana hassas bir bebekmişim gibi davranıyorlardı. Bu yüzden kimseye çaktırmadan müzik odasına geldim. Bomboştu ve o tanıdık piyano orada duruyordu.

Piyano sandalyesine oturup favorilerimden birini çalmaya başladım. Gözlerimi kapatıp tamamen odaklandığımda kötü düşüncelerimden biraz da olsa uzaklaşmayı başarmıştım. Ta ki kapı açılıp o tanıdığım kıvırcıkları görene kadar.

"Alyssa?"

Boğazımı temizleyerek yerimden doğruldum. "E-evet, Bay Styles?" Tanrım, ben ondan kaçtıkça o beni buluyordu.