Jackson 's Diary - The Son of Anarchy (2)

Ενα τερας

Jackson's POV

Ακουσα την ανάσα της δίπλα μου κοφτή.
Είχε τρομάξει, ημουν σίγουρος.
Εγώ όμως δεν είχα, ήξερα ήδη την αντιδραση του και τον λόγο που έγινε όλο αυτό.
Τον πονάει να μας βλέπει μαζί, και αυτό θα τον καταστρέψει.

Έκανε πρώτα ένα βήμα εκείνη να ανοίξει την πόρτα και την σταμάτησα.

«Καλύτερα να μη μπεις» την κοίταξα με νόημα, το εννοούσα και ήθελα να μην ανακατεύτει σε αυτό. Μόνο εγώ ξέρω τι πρέπει να κάνω.
Δεν έφερε αντίρρηση και έκανε πίσω καθώς με κοιτούσε με μια μικρή ενόχληση και μπόρεσα να διακρίνω τον φόβο στο βλέμμα της.

Μπήκα στο δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα.
Εκείνος καθόταν στη θέση μου και έπινε χαλαρός ουίσκι ενώ παράλληλα κάπνιζε.
Ανάσες Τζαξ..

«Ήρθες» είπε και με το ζόρι μπόρεσα να καταλάβω τη φωνή του. Ήταν πιο άγρια και πιο... κρύα.

«Προς τι όλο αυτό;» ημουν τελείως σοβαρός και κάθισα απέναντι του, στην άλλη άκρη του τραπεζιού.

«Απλά βαριόμουν και είπα δε καλώ τον φίλο μου να αράξουμε; Όμως, δεν απαντούσε στις κλήσεις μου. Και είπα να κάνω κάτι πιο δραστικό» είπε και με κοίταξε με ένα βλέμμα που πρώτη φορά έβλεπα. Ήταν τρομακτικός.
Είδα μπροστά του το όπλο του και δεν πτοήθηκα, συνέχισα να τον κοιτάω σοβαρά.

«Γιατί είσαι τόσο μαλακας; Έχεις σκεφτεί ποτέ πως την κάνεις να νιώθει όταν συμπεριφέρεσαι έτσι;» τον κοίταξα με αηδία, με έχει φτάσει στο αμήν.

«Μα έχω εσένα να την κάνεις να νιώθει όμορφα, γιατί να το σκεφτώ;» ήθελα να τον χτυπήσω μέχρι να ματώσουν τα χέρια μου. Είχε απίστευτο θράσος και κακώς σκεφτόμουν και έβαζα εκείνον πάνω από εμένα για αρκετό καιρο.

«Εγώ φταίω που σε έβαζα πάνω από εμένα, πάνω από εκείνη. Είσαι πολύ μαλακας τελικά» σηκώθηκα και μόλις του γύρισα πλάτη τον ακουσα να μου φωναζει.

«Κάτσε κάτω τώρα!» η φωνή του πιο άγρια από ποτε, με έκανε να σταματήσω το βήμα μου.

«Είσαι αξιολύπητος» γύρισα και του είπα και είδα να σηκώνεται και να με στοχεύει με το όπλο.
Το αίμα μου πάγωσε, ένιωθα ότι δεν κυλούσε πια στις φλέβες μου. Θα το έκανε αυτή τη φορά.

«Είσαι ένας μπάσταρδος ρε, αυτό είσαι! Για αυτό δεν σε θέλει κανένας πια, τους έχεις κάνει να σε φοβούνται όλοι και όλες. Ο μεγάλος και τρανός Τζαξ, που δεν διστάζει να πάρει με το έτσι θέλω τη θέση του προέδρου, να πάρει όσες ζωές θέλει, να γαμησει όσες θέλει! Είσαι ευχαριστημένος;» μου φώναξε και με έκανε να νιώσω περίεργα.
Είχε πιει και δεν ήξερε τι έλεγε.