Jackson 's Diary - The Son of Anarchy (2)

ATF

Marilyn's POV

«Όλοι στο πάτωμα! Έχουμε ένταλμα να ψάξουμε όλη τη λέσχη!» είπε δυνατά η σκυλα του ATF και την κοίταξα γελώντας ειρωνικά.

Ξάπλωσαν τα παιδιά ένα-ένα στο πάτωμα και τη κοίταξα με ένα στραβό χαμόγελο.

«Από ότι βλέπω είσαι από αυτούς. Χμ, περίεργο. Στο πάτωμα, τώρα» μου είπε αλλά συνέχισα να καπνίζω ανενόχλητη.

«Ω, μα τι σας πειράζω εγώ;»

«Φοράς δερμάτινο, είσαι αναγκασμένη. Αλλιώς..» είπε και μου έδειξε τις χειροπέδες που κρέμονταν στο πλάι του παντελονιού της.

Δεν είπα κάτι, πέταξα το τσιγάρο και ξάπλωσα μπρούμυτα με τα χέρια πίσω στη πλάτη δίπλα στα παιδιά που γελούσαν. Γελούσαν επειδή όλοι οι μπάτσοι το έπαιζαν εξυπνάκηδες, όμως δεν θα έβρισκαν τίποτα.

3 ώρες νωρίτερα

«Και αυτός ο Τζαξ ποιος είπαμε ότι είναι;» ακουσα την φωνή του Κόνραντ και τον κοίταξα φευγαλέα.

«Πριν καιρο είμασταν φίλοι» απέφυγα να πω παραπάνω και συνέχισα να κοιτάω τις εξετάσεις του ασθενή που είχα αναλάβει.

«Νόμιζα ήσασταν μαζί πιο παλιά» τον κοίταξα ενοχλημένη. Και να ήταν πρώην δηλαδή τι θα άλλαζε;

«Δεν είχαμε σχέση» έφυγα από το δωμάτιο και πήγα στον κύριο για να του πω τα καλά νέα.

«Φαίνεται ότι όλα είναι καλά. Δεν βρίσκω κάτι περίεργο στην περιοχή της καρδιάς. Όλα είναι στο μυαλό σας κύριε Μέιν. Γεια σας» του είπα και του έδωσα τα χαρτιά με ένα μικρό χαμόγελο. Ο συγκεκριμένος έρχεται στο νοσοκομείο κάθε τρεις μέρες και λέει ότι φοβάται μήπως έχει καρκίνο στο πνεύμονα ή κάπου αλλού γενικά και απαιτεί να κάνει εξετασεις.

Ξεφυσηξα και πήγα να αλλάξω. Επιτέλους τελείωσε η βάρδια μου, είμαι εδώ από το χάραμα και κοντεύει απόγευμα.

Μόλις βγήκα από το νοσοκομείο ακουσα το κινητό μου να χτυπάει.

«Ναι;»

«Μέριλιν ο Τζαξ είμαι. Δεν έχω χρόνο να σου εξηγήσω πολλά. Μέριλιν θα μας πιάσουν. Στη λέσχη έχουμε όπλα και το ATF θα μπει να ψάξει. Άκου προσεκτικά τι θέλω να κάνεις» ακουσα την σχεδόν φοβισμένη φωνή του Τζαξ και έμεινα στη θέση μου μπερδεμένη.