Jackson 's Diary - The Son of Anarchy (2)

Ενα ακομα βραδυ

Jackson's POV

Είχα να νιώσω τυχερός πολύ καιρό. Την τελευταία φορά που ένιωσα τυχερός ήταν όταν μια σφαίρα δεν συγκρούστηκε με το κεφάλι μου, αλλά με τον τοίχο, και αυτό έγινε πριν χρόνια. Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν ξέρω αν ήμουν τυχερός ή όχι.
Δεν μπορώ να πω πως τα αφήνω όλα στην τύχη τους, ούτε ότι τα ελέγχω όλα. Προστατεύω την λέσχη μου με κάθε πιθανο τρόπο, όμως ποτέ δεν βασίζομαι στην τύχη.

Αυτή τη φορά όμως, νιώθω τυχερός. Ίσως και να πιστεύω πως η ζωή τόσα χρόνια με βασάνιζε και τώρα πια με ανταμείβει. Βέβαια, οποίος ψάχνει τα πολλά χάνει και τα λίγα, έτσι δεν είναι;
Αυτή τη φορά πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στην Μέριλιν και τον Όπι. Έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση πιο παλιά, είχα επιλέξει να τους έχω και τους δυο, όμως τους έχασα. Αυτή τη φορά όμως, πρέπει να διαλέξω.

Όταν εκείνη έφυγε για την σχολή, ο Όπι με κοιτούσε σαν να ήθελε να με σκοτώσει. Στην κυριολεξία. Τελευταία φορά που είδα αυτό το βλέμμα ήταν όταν πεθανε η γυναίκα του. Και νιώθω άβολα όταν είμαι κοντά του.

Τα παιδιά όταν είδαν την Μέριλιν αναστατώθηκαν, δεν το περίμεναν (όχι πως εγώ τη περίμενα) και δεν μίλησαν πολύ. Εκείνη ήταν χαλαρή, αγκάλιασε μάλιστα τον Τσιμπς και τον Μπόμπι, καθώς ήταν οι μόνοι που χάρηκαν και δεν αναστατώθηκαν. Της χαμογέλασα και την άφησα να φύγει, και όταν κάναμε συνέλευση ζήτησα μια παραπάνω μέρα. Δεν είχαν πρόβλημα τα παιδιά, ο Όπι όμως έκανε σκηνή.

«Μήπως επειδή σας διέκοψα το πρωί θες άλλη μια μέρα; Για να προλάβεις να ολοκληρώσεις την φάση σας;» η νευριασμενη του φωνή ήχησε στα αυτιά μου και με έκανε έξαλλο.

«Όπι φτάνει! Αν θες να φύγεις, φύγε δεν σε κρατάει κανείς! Φτάνει με τα σχόλια που αφορούν εμένα και εκείνη!» δεν άντεχα να τον ακούω να με προσβάλλει.
Τα αδέρφια είναι πάνω από οποιαδήποτε γκομενα, όμως όταν η αδερφός δεν μπορεί να καταλάβει ποσό σημαντική είναι εκείνη για εμένα δεν μπορώ παρά να μαλώσω. Έτσι και αλλιώς αύριο θα φύγουμε και πιθανών να μην την ξαναδώ και ποτέ, τουλάχιστον ας με αφήσει να το ζήσω όλο αυτό.

«Ντροπή σου Τζαξ, με απογοητεύεις. Τα αδέρφια είναι πάνω από τις γκόμενες. Μάλλον για εσένα ισχύει το αντίθετο» ήταν σαν να βλαστημούσε, και πήγε να φύγει όμως τον σταμάτησα με τα λόγια μου.

«Δεν την βάζω πάνω από εσάς, και δεν σκοπεύω να το κάνω! Το μόνο που ζήτησα είναι μια παραπάνω μέρα, μια γαμημενη μέρα!» του φώναξα με νεύρα, δεν μπορεί να με κατηγορεί για κάτι τέτοιο. Δεν θα την βάλω πάνω από τα αδέρφια, ποτέ δεν το έκανα και δεν θα το κάνω. Ανάμεσα στον Όπι και εκείνη, ίσως να μην διάλεγα κανέναν, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα.