Muziek is wie ik ben

De musical

Nienke keek naar zichzelf in de spiegel terwijl ze werd opgemaakt voor de musical. Ze had haar mooie blauwe jurk aan en haar haren waren mooi in een vlecht gedaan. Ze keek naar Joyce die de tovenares speelde. Haar zwart met rode kostuum paste haar goed. Lore speelde dan weer de moeder van Nienke en Nina was een circusartiest. Raphael speelde Joringel, Kristof speelde de strenge vader en Jonathan was de ridder. Jef en Sander waren de twee helpers van de ridder. Verder waren er nog andere leerlingen die voor koopman, visser, klant of gevangen meisje speelde. De laatste afwerkingen aan de make-up was gedaan. Nienke stond op en las haar tekst nog eens door. Nog een uurtje. Dan zou ze schitteren op het podium. Als Jorinde. Een sprookje waar ze vroeger zo van hield. Nu zou ze zelf Jorinde spelen. Ze zag haar vrienden door het gordijn naar het binnenstromende publiek kijken. Nienke ging er ook naartoe. Ze keek in de zaal. Er was niemand echt bekent te zien. Ja Florian, maar dat was het dan ook. Als leerling was je verplicht naar de musicals van de andere leerlingen te kijken. Van je jaar tenminste. Als je niet meedeed. De andere jaren was je niet verplicht te gaan, want je had de musical al tijdens de generale generale repetitie gezien. (Ik weet dat ik twee keer generale heb geschreven hoor. Dat hoort zo.) Tijden die repetitie deed elk jaar zijn musical voor de hele school. Je zat dan letterlijk heel de dag naar musicals te kijken. Het was best wel leuk. Vooral het eindlied. Dat was het school lied op het einde van elke musical. Het jaar dat dan de musical had gedaan zong dan de solo's en de rest van de school zong mee als achterkoor tijdens het refrein. Het was echt een heel mooi spectatel. Nienke keek nog even voor de laatste keer naar de weekplanning.

Maandag - generale generale repetitie

Dinsdag - Voorstelling eerstejaars

Woensdag - Voorstelling tweedejaars

Donderdag - Voorstelling derdejaars

Vrijdag - Voorstelling vierdejaars

Zaterdag - Voorstelling vijfdejaars

Zondag - Voorstelling zesdejaars

Alle musicals waren voor de derdejaars van datum gewisseld. Het vierde, vijfde en zesde waren een dag vervroegd en het derde was naar zondag verplaatst. In eerste instantie was dat omdat de meeste derdejaars, Brosi, nog naar het ziekenhuis moesten voor een laatste controle en omdat ze dan nog een paard dagen extra hadden om te repeteren. "Iedereen moet gaan klaarstaan!" riep mevrouw Bloemen uit. Elke leraar begeleide een musical en zij had de derdejaars. Twee meisjes zaten met hun costuum vast aan een tafel en twee jongens waren aan het vechten voor wie er vooraan in het paardenpak ging of wie er achteraan ging. Typis. En alleen maar om indruk te maken op een meisje. Die arme mevrouw Bloemen wist niet wat ze nog moest doen. Nienke had medelijden met haar. Gelukkig schoot mevrouw Deposuur haar te hulp.

Joyce stond op het podium in haar tovenares kostuum. Ze keek venijnig naar Jonathan die de ridder speelde. Ze speelde het goed. Nienke zag dat Joyce begon te zingen.

come on skinny love just last the year

Pour a little salt we were never here

My my my - my my my - my my my my - my my

Staring at the sink of blood and crushed veneer

I told my love to wreck it all

Cut off all the ropes and let me fall

My my my - my my my - my my my my - my

Right in the moment this order's tall

And I told you to be patient, I told you to be fine