Muziek is wie ik ben

Het verhaal van Nina.2

Nina ging op bed zitten en begon te vertellen.

Toen ik tijdens de repetitie Madelon ging zoeken vind ik haar nergens, niet in de lokalen waar ze les had, niet in de eetzaal, niet in de kleedkamers, zelfs juffrouw Kaatje had haar niet de deur uit zien gaan. En die wijkt geen zijde van han haar balie. Maar goed. Ook in onze kamer was ze niet. Ze was niet in de badkamer en ook niet in de slaapkamer. Ik liet me op haar bed vallen en voelde iets onder mij. Iets hard. Het was een map met daarin dingen die allemaal met Nienke te maken hadden. Foto's kopieën van haar dossier, inentingen ... Maar waar ik nog het meest van al van schrik was een brief die ik vond. Er stond in.

Ik haat Nienke, ik haat haar. Ze staat mijn carrière als ster in de weg. Ik kan ook goed dansen en zingen, maar ik heb niemand die me de muziek lessen uitlegd. Ik haat haar. Ik ben zo blij dat ze nu zo diep in de put zit. Het was een goed idee de remmen van de auto van haar vader te saboteren. En ook dat gif in het infuus van Kevin spuiten was een zeer goed idee. Ze crepeert bijna van verdriet. Het doet me zo goed. Maarvze moet uit de weg geruimd worden voor eeuwig en altijd. Ik gooi je van de brug, laat je verdrinken, snij je keel over, gooit je voor de trein ... Ik krijg je Engel ik krijg je. Ik laat niet toe dat jij zomaar mijn territorium binnendringt en er je eigen rijk van maakt. Dat sta ik niet toe. Ik krijg je Nienke. Wacht maar af.

Naast die brief zaten er ook adresgegevens en zo bij dus ik zocht de dichtstbijzijnde spoorweg die nogal verlaten was, want Madelon doet niets als er andere mensen bijzijn. Ik sprong op mijn fiets en reed er naartoe. Toen ik aankwam zag ik Nienke al lopen. Ik verstopte me snel ik de struiken. Ik zag hoe Madelon tekeer ging tegen Nienke, maar ik hoorde niet wat ze zei. Toen gooide ze Nienke voor de trein. Ik deed mijn ogen dicht om het bloedbad niet te moeten zien, maar ik hoorde gegil en het gekraak van botten. Het was afschuwelijk om Nienke even later in een plas bloed op de spoorweg te zien liggen. Ik belde vlug een ambulance en zag dat Madelon zich verstopte. Ik dacht dat ze me niet had gezien, maar dat was dus niet zo. Toen aan het fietsenhok daarstraks bedrijgd ze me. Ik mocht niets zeggen omdatvze me anders wat aan zou doen. En geloof me daar is ze toe in staat. Ik zou graag mijn excuses aan iedereen hier willen aanbieden. Ik vind je een heel lief meisje Nienke , echt, maar Madelon bedrijdgde me dat als ik ook maar iets zou zeggen of haar zou achterlaten dat ze me iets zou aandoen. Het spijt me. Echt.

Nienke had medelijden met haar, maar het feit dat Madelon haar broer had vermoord was nog het ergste van allemaal. "Van mij mag je bij ons komen," zei Nienke. Nina har ogen lichte op. De rest was er mee akkoord dat Nina vanaf dan bij de groep zou horen. Iedereen moest zweren niets te zeggen over wat ze net hadden gehoord.

Na een tweetal weken mocht Nienke naar huis. Ze ging weer naar de academie en was weer bijna de oude. Nina mocht bij op de kamer van de drie andere meiden en het werd een gezellige groep. Op een avond zaten de vier meiden in pyjama op Nienke haar bed. "Madelon heeft nog steeds niets gedaan of laat staan iets gezegd," zei Lore, "Ja, ik denk echt dat ze je niet meer wil pijndoen hoor," zei Joyce. "Jullie kennen haar niet," zei Nina. "Ik ben het honderd procent zeker van dat ze iets in haar schild voert." "Ja, maar ze negeert ons. Ze zal vast niets meer doen na de laatste keer," zei Nienke. Nina schudde haar hoofd. "Ze gaat ons nog iets aandoen. Is het niet morgen dan een andere keer, maar berijd je voor, ze is tot alles in staat en op elk moment van de dag." "Ze heeft groot gelijk." De vier meiden draaiden hun hoofd naar de deur. Daar stond Madelon. "En dat moment is nu."

-----------

Sorry voor dit korte hoofdstuk, maar hopelijk maakt de cliffhanger het goed.

Ik wil wel nog even een aantal dingen melden. In mijn boek My friends and me heb ik gevraagd naar een Q&A. Wel in dit boek wil ik dat ook doen. Dus vraag maar raak. Ik wil ook wel even weten wat jullie van mijn boek vinden. Oké.

Muziek is wie ik ben

Lien