Üzüntüden dil işlevini kaybedince çökersin ya yere birden... Dayarsın kendini bir yere ve duvarla bakışırsın. Gözlerin hüngür hüngür anlatır olanları, dişlerin dudaklarından metal bir tat gelmesini sağlar, burnun ağlar, kulakların kör olur, boğazında bir şeyler düğüm düğüm, dilin lâl ve sen duvarla bakışırsın. Kalkamazsın oradan, hayal kırıklıkları ağırlık yapmış sırtında. Sabır kanatların kesik kesik... Bacakların hayata veda etmiş bir biçimde yerde duvarla bakışırsın. Seni duygusuzlar anlamıyor diye duvarlardan ne istiyorsun be küçüğüm?
