Bazen bir şeyler uzak kalmalı insana. Ulaşılması imkansız olmalı. İmkansız oluşu kadar sever, değer verir. Ona kavuştuğu anı düşünmek sürekli mutlu eder onu. Her gece onunla gözünü kapar, güne onunla başlar. Onu aldatsa da bazı halleri üzse de, bunu asla sevgisinin önüne geçirmez. Çünkü o şey kainatın en güzel şeylerini hak ediyor. Gel gelelim ki o şey imkansızlığını kaybedince, kopar bazı ipler. Eski şehvetle bakamaz ona. Sever, çok sever ama işte.. İmkansız kalmalı bazı şeyler insan için. İstediğimiz şeye kavuşmak için günlerce yıllarca çalışırız. O şeyi elde edince çalışmak için başka şeylere yönelir ve onu arka plana atarız. Zamanında ne fedakarlıkla ne aşkla sahip olunan şeyi sonradan rafa kaldırmak çok acı değil mi? İnsanlar imkansız için üzülmemeli. İmkansızlar her zaman güzeldir. İmkansızlar aşkı öldürmez. İmkansızlar ayakta tutar insanı. Sevin imkansızları.
