Wrong¹ Marriages | myg.

episode: 13

Bölüm 13✘

Selyn

"Ah~ Yoongi, demek sonunda benim de burada olduğumu hatırlayabildin."

Yoongi'ye sitem dolu sözlerimi yönelttiğimde, gülümsedi.

"Ben de çabucak gelmek isterdim fakat olmadı. Şimdi bunun için kavga mı edeceğiz?" dedi. "Hadi öyleyse, kutlama yapmaya gidiyoruz."

Heyecanla ellerimi çarparken, Yoongi çantamı aldı.

"Zıplama, saçların bozuluyor." dedi elleri saçlarıma tırmanırken. Yavaşça saçlarımda gezinirken parmakları, içimin huylanışına engel olamıyordum.

Bana ne yapıyordu, neden böyle oluyordu anlayamıyordum. Sadece gülümsemekle yetinerek, Yoongi'nin elinden çantamı aldım. Ardından uzattığı koluna girdim ve ağır adımlarla otelden çıktık.

Nasıl hissettiğim, ne düşündüğüm, ya da bu büyünün ne olduğunu anlayamıyordum.

Ne olursa olsun, onunla mutlu hissediyordum. İlk defa birinin yanında bu kadar özgür oluyordum. İlk defa birisi beni yargılamıyordu. İlk defa olduğum gibiydim. Onunla kendim oluyordum.

İrislerini gözlerime diktiği zaman, bir kova soğuk su üzerime dökülmüş gibi hissetmiştim.

Bana ne yapıyorsun Min Yoongi?

"Sen iyi misin?" dedi kalın sesiyle.

İrisleri gözlerimi delip geçerken bakışlarıyla, kendimden geçtiğimi hissediyordum. Bu neydi, ne oluyordu ya da ne hissiydi bilmiyordum. Sadece ona daha fazla bağlandığımı hissediyordum.

"E-evet... İyiyim." dedim sesimdeki titremeye lanet ederek. "Hiç bu kadar iyi olmamıştım."

Ardından çalan telefonum ikimizinde dikkatini çekerken, endişelenmiştim.

Jiujiu arıyor...

'Bu saatte Jiu neden arasın ki?' diye düşünmeden edememiştim.

"Belki önemli bir şeydir." diye fikir yürüttü Yoongi. İçimdeki merak yerini korku ve endişeye bırakırken, kötü bir şey olduğu hissi tüm içimi kaplıyordu.

Telefonu açtım ve kulağıma götürdüm yavaşça. Ellerim titriyordu artık.

"Alo?"

Sesim titrerken korkuyla, karşıdan gelen ses tüm hislerimi doğrulamıştı.

"Alo? Efendim, siz Jiu Hanım'ın bir yakını mısınız acaba?"

Gözlerim ağır ağır dolmaya başlarken Yoongi'ye çevirdim.

Kesinlikle bir şey olmuştu.

"Evet, yakın bir arkadaşıyım, bir şey mi oldu?"

"Jiu Hanım derin bir darbe almış." dedi telefondaki stresle. "Başından."

Yoongi benim boş bakışlarımı yakaladığında telefonu elimden aldı hızla.

"Nerede şuan? Hangi hastane?"

Biraz sonra karşı taraftan cevap geldikten sonra telefonu bana verdi ve elimden tutarak hızla arabaya götürdü.

Olanların hiç birini aklım almıyordu. İnanmak istemiyordum hiç birine. O benim en yakın arkadaşımdı. 10 yıldır benimleydi. Şimdi gidemezdi. Gitmemeliydi.

Yoongi hızla arabayı hastaneye sürmeye başladığında içimden bir şey olmaması için dua etmeye başlamıştım.

Ne olur bir şey olmasın.

Yoongi arada bir bana bakıyor, nasıl olduğumu kontrol ediyordu.

"Sakin olmalısın. O iyi olacak."

Söylediği her şeyin beni rahatlatabilmesini, içimi ferahlatmasını gerçekten çok istiyordum. Ama Jiu, kim bilir ne hâldeydi.

Hastaneye nihayet vardığımızda, arabadan hızla indik. Hastane danışmanına koştum. Hakkında bir bilgi almaya cidden çok ihtiyacım vardı.

"Merhaba, Jiu **** adlı hastanızın yakınıyım. Kendisi hangi odada kalıyor acaba?"

Danışman hızla dosyaları karıştırdıktan sonra konuştu.

"387 numaralı odada efendim. 3. kat, koridorun en sonunda."

"Teşekkür ederim."

Asansöre bindik hızlıca. 3. kat'a bastık. Aklım almıyordu tüm olanları. Cidden, şuan en yakın arkadaşım için hastanede miydim?

"Sakin ol. Güçlü birine benziyordu. Başaracaktır."

Yoongi bana güç vermek için konuştuğunda gülümsedim. Evet, güçlüydü. Kim ne derse desin hayallerinin peşinden koşacak kadar güçlüydü. Hayallerini gerçekleştirmek için başaracaktı.

Burukça gülümsedim.

"Evet başaracak."

✘

"Neden dikkat etmiyorsun kızım ya? Ya sana bir şey olsaydı?"

Derin bir nefes aldı Jiu. Histerik bir gülüş attı sonra.

"Sakin ol Allah aşkına. Ben gayet iyiyim." dedi Jiu gülerek. "Benden bu kadar kolay kurtulamazsın."

Hepimiz tekrardan gülebildiğimize defalarca kez şükrederken, Yoongi konuştu.

"Sahiden iyisin değil mi? İstersen oturmana yardımcı olalım? Rahat mısın?"

Jiu gülümsedi.

"İyiyim, merak etme lütfen." dedi. "Hem anlatın bakalım. Hyunjin morun hangi tonuna büründü?"

Hep birlikte gülmeye başladığımızda konuştum.

"Hastanede yatmana rağmen hâla dedikodu peşindesin. İşte benim arkadaşım!"

✘

2022 ssenaielle: OLUM CRİNGE DAMARINDAN PATLIORUM BU NE AMK