ZÜMRÜT YEŞİLİ

Bölüm 5 |Gizli Numara|

Keyifli okumalar...
•
•
•
Zümrüt Yeşili
Bölüm 5 {Gizli Numara}

Zeynep ile yeni çıkan güzel bir film seyrettikten sonra odama geçtim. Yumuşak yatağıma kendimi bırakarak derin bir nefes alıp verdim. İlk iş günüm biraz yorucu geçmişti. İşime alışmış ve öğrenmem gereken her şeyi öğrenmiştim. Çabuk öğrenebilen biri olduğum için Burak bana kısa bir sürede her şeyi öğretmişti.

Burak eğlenceli kişiliği ile herkesin istediği bir arkadaştı. Ben de onun gibi her zaman gülümseyen biri olmak isterdim.

Gün içinde aldığım güzel bir haber sevinçten çığlık atmama sebep olmuştu. Selin yurt dışından dönüyordu ! Arkadaşımı görmeyeli çok uzun zaman olmuştu ve ben onu özlemiştim. Daha tam olarak belli olmasa da, birkaç gün içinde gelecekti. Bir an da her şeyin bu kadar iyiye gitmesi bana yine kötü bir şey olacağını düşündürüyordu. Umarım öyle bir şey olmaz.

Akşam geç bir saat olmuştu ve sabah erken kalkmak zorundaydım. Zeynep yarın işe gitmemek için izin almıştı fakat ben neden ona uyup bu saate kadar uyanık kalmıştım orası büyük bir soru işareti !

Yatağımda rahat bir pozisyon alıp uyumak üzereyken telefondan gelen bildirim sesi birkaç kere küfür etmeme sebep oldu. Elimden destek alıp birazcık eğilerek telefona ulaştım.

Ekranı açıp baktığımda gizli bir numaradan mesaj geldiğini gördüm. Bu saatte gizli bir numaradan mesaj gelmesi olumlu hiçbir düşünceyi aklıma getirmiyordu. Telefonu yerine bırakıp yatma isteğini bir kenara koyup mesajı açtım. Okuduğum şeyler küçük bir küfür mırıldanıp kalbimin hızlı atmasına sebep oldu.

Gizli Numara:
Senden çok büyük bir sır saklanıyor Öykü. Çok büyük...

Korku tüm vücudumu sarmış durumdaydı. Sır mı ?

Öykü: Kimsin ?

(Mesaj iletilmedi)

Hem bir şey söylemiş hem de beni engellemiş miydi ? Benden sır saklayan kişi de kimdi ? Telefonu kapatıp yatağın üstüne koydum. Bir bu eksikti !

Başımı yastığa koyup tavanı seyretmeye başladım. Belki de küçük bir şakadan başka bir şey değildir. Hayır, kim bana şaka yapıyor olabilir ki ? Selin yapmaz. Ondan başka çok fazla samimi olduğum arkadaşım da yok. Burak ? O da olmaz, onunla daha yeni tanıştık. Şaka olma ihtimali gittikçe düşerken, asıl gerçeğe inanmak istemiyordum. Beklemekten başka çare yok gibi gözüküyordu.

Düşünmem gereken onca şey olmasına rağmen uyku bir an da daha tatlı geldi. Düşüncelerde boğulurken bilincim yavaş yavaş kapandı.

Yeni bir güne gözlerimi açtığımda alarmın sesini kesmek için yanımda benimle birlikte yatan telefonu elime aldım. Alarmı kapatıp geç kalmamak için hiç istemiyor olsam da ayağa kalktım.

Hazırlanmış bir şekilde odadan çıktığımda Zeynep ile karşılaştım. Onu ilk defa pijamalı ve saçları dağınık bir şekilde gördüğüm için şaşırmıştım. Çok komik duruyordu !

"Gidiyor musun ?"

Uykulu hali ile konuştuğunda ayakta durmakta zorlanıyor gibiydi.

"Evet, sen biraz daha dinlen. Hala yorgun gözüküyorsun."

Zeynep beni başıyla onaylayıp odasına geri döndü. Yüzümde küçük bir gülümseme oluştu.

Evden çıkıp iş yerine geldiğim zaman kapıda Burak ile karşılamış ve uykulu olsam da onun dediği şeylere gülmekten kendimi alıkoyamamıştım. İçeri girdiğimizde amca -yani patron- bize gülümsedi ve aceleyle yanımıza geldi.