Igraine

Bölüm 22-"Üç Gün"

Igraine

Bölüm 22-Üç Gün

Güne Dorian ile başladığım beşinci sabahtı.Gözüme vuran güneş,beni rahatsız etmişti.En sonunda gözlerimi yavaşça açmıştım.Yatakta uzunca bir gerinmeden sonra doğruldum.Dorian divanda mışıl mışıl uyuyordu.Yataktan sessizce çıkıp,kapıdan dışarı süzüldüm.Hizmetliler,etrafta orayı burayı düzeltiyorlardı.Mutafağa yönelip,tezgaha dayandım,ağzıma bir kurabiye attım.Adının Jane olduğunu öğrendiğim hizmetçi hemen yanıma seğirtti.

''Günaydın Bayan Nelson.Kahvaltıyı hazırlamamızı mı istiyorsunuz ? ''

''Evet Jane.Ve çabuk olursa sevinirim.''

''Emredersiniz efendim.Siz uyanmadan her şeyi hazır etmiştik.Özellikle istediğiniz bir şey var mı ? ''

''Yok,teşekkürler.''

Mutfaktan gülümseyerek çıktım.Evin hanımı olmak muhteşem bir işti.Hele de Kontes olmak...Bütün kasaba artık bana büyük bir saygı ile bakıyordu.Alışamadığım tek şey Nelson soyismi idi.Birisi ''Bayan Nelson'' dediğinde,bana seslenildiğini çok sonradan algılıyordum.

Odaya geri çıktım.Dorian'nın yanına giderek dizlerimin üzerine çöktüm.Uyurken bir çocuk kadar masum görünüyordu.O an içimden geleni yapıp,yüzünü okşadım.Homurdanıp,kafasını oynattı ama uyanmadı.Dağılmış gür siyah saçları ile oynamaya başladım bu sefer.İpek gibi saçları vardı.Benim kıvırcık-kabarık sarı saçlarım yanında sönük kalıyordu.Dorian yine uyanmayınca yanağına küçük bir öpücük koydum.Gülümseyip,konuştu.

''Yapma Kate,uyumak istiyorum.''

Kate ? Ne Kate'inden bahsediyordu bu adam ? Sinirle ayağa kalktım,ona arkamı döndüm.Dorian Dorian'dı.Değişebileceğini nasıl düşünmüştüm ? Rüyasında başka kadınları sayıklıyordu işte !

Ben anlık bir sinir krizi ile dudağımı ısırıyordum.Sonra arkamda Dorian kıkırdamaya başladı.Ve ben kandırıldığımı anladım.Utanarak ona döndüm.

''Çok kötüsün.''

Ayağa kalkıp yanıma geldi,sarıldı.Hala gülüyordu,gülerken göğsü sarsılıyordu.Ben de gülüyordum.Artık ona sarılırken en ufak bir çekinmem yoktu.Kafamı rahatça omzuna koyabiliyordum.Sonra o elini çenemin altına koyup ona bakmamı sağladı.Yüzünde beni öptüğü akşamki ifade vardı.

''Beni kıskandın.''

''Yapmamalı mıydım ? ''

''Hayır,bunu hep yap.''

Gözlerimin içine bakıyordu.Sanki gözlerime bakıp,kalbimi görüyormuş gibiydi.Bir şey kaybetmiş de arıyor gibi uzun uzun baktı gözlerime.Yüzü yüzüme yaklaştığında,beni öpeceğini zannettim.Ama o,eli ile ağzımın kenarını silip geri çekildi.Sanırım yediğim kurabiyenin kırıntıları duruyordu.

''İzninle Igraine.''

Elbiselerini alıp odadan çıktı.Ben moron gibi odanın ortasında kalmıştım.Neden bilmiyorum ama kendimi kötü hissetmiştim.Neden beni öpmemişti ? Yatak konusunda ilk adımı benden beklediğini biliyordum.Bu oldukça nazik bir davranıştı.Ama ben Dorian'ı yatağıma nasıl davet edecektim ? Yapamazdım ki ! İstesem bile söylemeye utanırdım.Ki Dorian,beni en son öptüğünde bebeğimi düşürmüştüm.Adam artık bana dokunmaktan korksa haklıydı.

Kafa karışıklığı içinde,somurtarak üzerime basit bir elbise geçirdim.Sabah sabah korselerle uğraşacak halim yoktu.Saçlarımı da basitçe topuz yapıp,kahvaltı masasına indim.Ben indiğimde Dorian ortalıkta yoktu.Sütlü çayımdan bir yudum alıp,benedict usulü pişmiş yumurtalardan bir tane kaptım.Bizim evde fazla pişen bir şey değildi ama anlaşılan Dorian seviyordu.Her sabah kahvaltımızda bulunuyordu ve Dorian bu şeylerden üçer beşer götürüyordu.