Igraine

Bölüm 3-"Bakire Igraine"

Igraine

Bölüm 3-Bakire Igraine

Alexis,annem ve ben taraçada oturuyorduk.Hizmetçi kız kurabiyelerimizi bırakıp işinin başına geri döndü.Biz sütlü çaylarımızı yudumlarken,babam ve kardeşim George gözüktüler.Babamın yüzü asıktı.Bir şeyler kötü olmalıydı.

''Bayanlar,size bir kötü haberim var ;Ichabod sakatlanmış.''

''Ah,canım ! Nesi var kocacığım ? ''

''Bacağını kırmış,kolunda da incinme varmış.Ziyaretine gitsek iyi olur.''

''Tabi gitmeliyiz.Şu an morale ihtiyacı olmalı.''

Son sözü ben söylemiştim.Ve içimden aynen böyle geçiyordu.Aslında bu gün Oswald ile buluşacaktık.Ama Ichabod benim dostumdu ve o bu haldeyken oynaşmaya gidemezdim.Oswald kızacaktı fakat sorun değildi.Daha sonra gönlünü alabilirdim.

Annem belindeki ağrıları mazeret gösterip gelmedi.Alexis'in de İngiliz Edebiyatı dersi vardı,eve hocası gelecekti.Bu durumda sadece Babam,ben ve George ziyarete gittik.

Kapıyı evdeki tek hizmetçi açmıştı.Ichabod,yatağında boylu boyunca uzanıyordu.Bizi görünce doğrulmaya çalıştı.Babam onu durdurdu.

''Gerek yok evlat.Rahatına bak.''

''Gelmenize çok sevindim Bay Dormanth.''

Yatağının yanına bir sandalye çekip oturdum.Yüzü yer yer morarmıştı.Elimi uzatıp okşamak istiyordum ama yapamazdım.

''Sana ne oldu böyle Ichabod ? ''

''Dengemi kaybedip merdivenlerden yuvarlandım.Bundan sonra tek başıma içki içmeyeceğim.Pek yaramıyor baksanıza.''

Gülümsemeye çalışmıştı ama yüzü acıyla kasıldı.Zavallı Ichabod...Onun için üzülmüştüm.Hele içkiden bu hale gelmesi daha üzücüydü.

''Bir şeyler yedin mi ?''

''Yulaf lapası...Mide bulandırıcıydı.''

''Bir dahaki gelişimde sana elmalı turta getireceğim.Hem de benim ellerimden çıkmış olacak.''

''Bana cenneti vaad ettin Igraine.''

Gülümsedim.Bu haldeyken bile beni güldürüyordu.George şaşkın şaşkın bana baktı.Söylediklerime inanmamış gibiydi.

''Kıymetini bil Ichabod.Kaç yıllık kardeşiyim,benim için yumurta kırmışlığı yok.''

Odayı kahkaha tufanı almıştı.Birlikte mutluyduk.Ichabod bizim için yabancı değildi.Dönüp ona baktım,mutlu görünüyordu.Ve biz onu bırakıp giderken,gözlerine hüzün çökmüştü.

Ertesi gün;

Dün hava kararmadan Alexis'le Oswald'a mektup yolladım.Göl kıyısında buluşmak istediğimi yazmıştım.Şimdi gölün kıyısında onu bekliyordum.Normalde o erkenden gelirdi.Fakat dün ekildiği için şimdi bana naz yapıyordu.

Gölün kıyısında uzun süre bekledim.Oswald'ın geleceğinden emindim.Er ya da geç burada olacaktı.Ben onu ekebilme cesaretini gösterebilirdim.Ama o asla yapmazdı.Derken onun sesiyle irkildim.

''Dün saatlerce seni bekledim ! ''

Gülerek kollarımla onu sarmaya çalıştım ama benden uzaklaştı.Bu gerçekten kızdığının göstergesiydi.Yoksa Oswald bana dokunma fırsatını kaçırmazdı.

''Oswald özür dilerim.Meşguldüm.''

''Nedenini duymak istiyorum ! ''

''Ichabod merdivenlerden düşüp sakatlanmış,onu bakmaya gittim.''

''Beni o herif için mi ektin ?! ''

''Anlamıyorsun galiba,merdivenlerden düşmüş,bacağı kırık,kolunu da incitmiş.''

''Geberseydi keşke ! ''

Oswald'ı bu kadar sinirli hiç görmemiştim.Gözleri ateş gibiydi.İmkanı olsa Ichabod'u şu an boğardı,hissedebiliryordum.Onu çok kıskanıyordu.

''Ben senin bu kadar kızacağını düşünmedim''

''Sen ne zaman beni düşündün ki ! Her işin biter,ondan sonra Oswald ile uğraşırsın ! Ben hayatımı sana göre planlıyorum,sen ise beni hep diğer insanlardan artan vakitlerine sığdırıyorsun !''

''Oswald,seni ne kadar-''

''Senin sorunun ne biliyor musun ? Benim asla çekip gitmeyeceğimi düşünüyorsun.Ama benden bu kadar Igraine ! ''

Yüzü kıpkırmızıydı,bağırmaktan nefes nefeseydi.Korkmaya başlamıştım.Hele son söyledikleri sesimin titremesine neden olmuştu.

''Sen...Sen ne demek istiyorsun ?''

''Şunu demek istiyorum Igraine; BİTTİ ! ''

Bana arkasını dönüp yürümeye başladı.Bunun gerçekten olduğuna inanamıyordum.Gözlerimden yaşlar boşalmaya başlamıştı.

''Oswald ! Saçmalama,geri dön ! ''

Cevap yoktu.

''Oswald ! ''

Bana bakmamıştı bile...Dizlerimin üzerine çöküp belki de yüzlerce kez adını sayıkladım,ama geri dönmedi.Bitmişti.Oswald beni bırakmıştı...

Ana yola çıkana kadar ağlayarak yürümüştüm.Sonra bir at arabası durdurup bindim.Mahvolmuş görünüyordum.Gözlerim şişmişti,elbisemin etekleri çamur olmuştu.Eve gelince annem ve Alexis'in tepkileri ne kadar berbat durumda olduğumu gözler önüne seriyordu.

''Kardeşim sana ne oldu böyle? ''

''Yoksa o herif senin namusuna leke getirecek bir şey mi yaptı Igraine ? ''

Cevap vermedim,odama çıkıp kendimi yatağa atıp,göz yaşlarımı serbest bıraktım.Annemin sesi hala duyuluyordu...

''Kesin bakireliğini kaybetti,bunu da yaptı sonunda.''

Onu duyunca daha çok ağlamaya başladım.Kaybettiğim keşke bakireliğim olsaydı.Oswald'ı kaybetmek bin kat daha acıydı benim için...

Yazar : İlknur Duman