Igraine

Bölüm 29 - '' Beni Aldattın ! ''

Igraine

Bölüm 29 – '' Beni Aldattın ! ''

Dorian'nın olmadığı günlere uyanmak...Sıkıcı.Tatsız.Bu kadar kısa zamanda,varlığına o kadar alışmışım ki,onsuz sıkıntıdan patlayacak gibi oluyordum.Evlendiğimizden beri yüzümü güldüren tek insandı.

Fransa'ya gitmiş olmaso beni biraz kuşkulanıdırıyordu.Oradaki Nora belasını çok iyi hatırlıyordum.Kadının söyledikleri aklıma geldikçe fena oluyordum.Acaba Dorian onunla karşılaşır mıydı ? Eğer Nora denen sürtük Dorian'nın oraya geldiğini duyarsa,sümük gibi yapışırdı adama.Ama,kocamın beni aldatmayacağına inancım tamdı.Bana olan bağlılığını yüzlerce kez ispatlamıştı.Ki artık hamileydim,beni daha farklı seviyordu.Ben ona hiçbir kadının veremeyeceğini verecektim ; oğlunu.

En başta bebeğimize cinsiyet yakıştırmak istemiyordum.Ama Dorian o kadar fazla "oğlumuz" demişti ki,artık ben de bebeğin oğlan olacağına inanıyordum.Umarım benim gibi sarışın olmazdı.Babası gibi esmer,gür saçlı,yağız bir erkek çocuğu olsun istiyordum.

Annemlerde oturmuş,düşüncelere dalmışken,Alexis'in sesi ile kendime gelmiştim.Anneme bir şeyler anlatıyordu ama ben onu dinlememiştim.

''Ne dersin kardeşim ? ''

''Ben muhabbeti kaçırdım tatlım,konu nedir ? ''

''Bu akşam Grangé'da davet var.Gelecek misin ? ''

''Bilmiyorum.Bu halde uygun olur mu anne ? Dorian da buralarda değil.''

Annem kahvesinden bir yudum aldı.Eskiden hiç anlaşamadığım kadın,evlendiğim günden beri akıl danıştığım yegane insandı.Yaşanmışlıklar,onun haklı olduğunu hep gösteriyordu bana.

''Bir şey olacağını zannetmiyorum.''

''Ama doktor,bebeğin dört aylıktan sonra düşme riski olmadığını söyledi.''

''Kızım düşecek çocuk evde de düşer.Kendini paranoyak yapma.Çocuk doğuracağım diye kendini toplumdan mı soyutlayacaksın ? ''

''Haklısın sanırım.Peki o zaman hanımlar,bu akşam sizleyim.''

Birlikte oturup,bütün gün dedikodu yaptık.Eski günlerden açtık.Ben eve gidip üzerimi değiştirmek istemiyordum.Eski odama çıkıp,burada bıraktığım elbiselerime baktım.Tam bir hayal kırıklığıydı.Göbeğimin pek büyüdüğü söylenemezdi.Ama eski elbiselerime iki hizmetçinin yardımı ile bile girememiştim.Annemle Alexis bana bakıp gülüyorlardı.

''Ne gülüyorsunuz ? Ben kilo almadım.Bebek yüzünden böyle oluyor.''

''Igraine,alınma canım ama hamile olalı iştahın açıldı sanki.Ve bu tatlı göbek için sadece küçük oğlunu suçlayamazsın.''

Annem doğruyu söylüyordu.Yani bu aralar biraz fazla yiyordum.Ama bu yine de benim suçum değildi.Hamile kaldığımdan beri çok yiyordum.Belki de bebek yüzünden bu kadar çabuk acıkıyordum.Bu arada,artık annemde bebeğimin oğlan olduğu kanaatindeydi.Bu furya herkesi sarıyordu.

Birlikte hazırlandık.Ben annemin elbiselerinden birini giydim.Genç biri için gösterişsizdi ama zarif duruyordu.Yani en azından ben kendimi böyle avutuyordum.

Alexis de saçlarımı yaptı.Artık tam bir genç kız olmuştu.Ona baktıkça kendimi görüyordum.Süslü,güzel ve masum....Gerçi ben onun yaşlarındayken pek masum değildim.Kibirli,kendini beğenmiş bir kızdım.Kasabanın en güzeliydim.Herkesin gözü bendeydi.Bunlar beni şımartıyordu.