Igraine

Bölüm 28 - ''Oğlumuz''

Igraine

Bölüm 28 – ''Oğlumuz''

3 ay sonra ;

Yine aynanın karşısındaydım.Tıpkı üç aydır yaptığım gibi.Yeni yeni çıkmaya başlayan küçük göbeğimi okşuyordum.Artık bebeğimi tam anlamı ile hissediyordum.Kalp atışları karnımda küçük seğirmeler olarak beliriyordu.Bu aydan sonra hareketlerini bile hissedebilicektim.Annemden aldığım tüyo buydu.

Kahvaltımızı etmiştik.Dorian,kendini çalışma odasına kapamış,çalışıyordu.Ne kadar da değişmişti ? İlk tanıdığım Dorian ile şu anki Dorian arasında dağlar kadar fark vardı.Eskiden Dorian,içkiyi su niyetine içerdi,gözleri asla rahat durmazdı.Hele o dillere destan çapkınlığını söylemiyorum bile.Kasabaya ilk geldiğinde beni de kullanıp attığı kızlar kervanına katmak istemişti.Ve ben güç bela onun çekiminden kurtulmuştum.Ama şimdi tam bir aile babasıydı.Tamam,belki Dorian'a baba ismini kullanmak için henüz erken olabilir ama şu son halleri için denilebilecek başka bir kelime yoktu.Evlendiğimizden beri çok iyi bir eşti,şu aralar da süper baba olmaya çalışıyordu.

Ben düşüncelere dalmışken,kapı aralandı.İçeri Dorian girdi.Takım elbisesi,düzgünce taranmış gür saçları ile mükemmel gözüküyordu.Gülümseyerek yanıma geldi.Arkama geçip belime sarıldı.

''Ne güzel bir aile resmi oldu değil mi ? ''

''Evet.Oğlumuzu kucağımıza aldığımızda mükemmelleşecek.''

''Bebeğimize ''oğlan'' demeyi keser misin ? ''

''Neden sevgilim ? Bence oğlan olacak,tüm kalbimle inanıyorum.''

''Dorian,eğer kızımız olursa ne yapacaksın ? Lütfen bunu yapma,beni baskı altında bıraktığını anlamıyor musun ? ''

''Sen neden baskı altında olasın ki ? Bu Tanrı'nın rızası ile olan bir şey tatlım.Bu süreçte sen sadece aracısın.Ve eğer kızımız olursa,o ömrümün sonuna kadar benim inci tanem olacak.Onu hep sevip,koruyacağım.''

Saçlarımı elleri ile toplayıp kenara çekti,enseme hiç de uslu olmayan bir öpücük koydu.Amacının ne olduğunu gayet iyi biliyordum.Birbirimize dokunmayalı tam dört ay oluyordu.Bu Dorian için rekor bir süreydi.Sözleri ile iyice uyuşamıştım.Öpücükleri ile benimle oynamasına izin verdim.Tabi uyarımı yaparak.

''Bebek doğana kadar olmaz,biliyorsun değil mi ? ''

''Hiç unutturmuyorsun ki ! ''

Ben hafifçe güldüm,o ensemi öpmeye devam etti.Dudaklarını çektiğinde,enseme vuran nefesi o kadar sıcaktı ki...O an ben bile kendimi kaybedebilirdim.Daha fazlasına izin vermeden ona döndüm.Gözlerindeki bakışın anlamını biliyordum.Bu arzu dolu bakışı...Bien bir şey diyemeden o dudaklarıma yöneldi.Reddetmeyi beceremedim.Ondan farkım olduğu söylenemezdi.Ellerinin vücudumda istediği gibi gezinmesine izin verdim.Ben de onun geniş omuzlarını kavramıştım.İkimiz de dört aydır yaşayamadığımız şeyi arzuluyorduk.Birbirimizi hissetmek istiyorduk.

İlk çekilen ben oldum.Eğer biraz daha devam edersek,bebek ikimizinde umrunda olmayabilirdi.Dorian,gözlerini gözlerime kilitlemişti.Öpüşü o kadar tutkulu ve şiddetli olmuştu ki,dudaklarımın titrediğini hissedebiliyordum.O,bunu fark edip gülümseyerek küçük bir kapanış öpücüğü koydu.

''Sana dokunmayı çok özledim.''

''Bende...Ama bebeğimiz için bekliyoruz.Oğlunu düşün.''

''Zaten o olmasa asla bu kadar uzak kalamam senden.''

Gülümseyip yanağıma bir öpücük koydu.Biz romantizmin içinde sürüklenip giderken,kapı çaldı.

''Girin.''