Igraine

Bölüm 24 - "Romantik Eşek"

Igraine

Bölüm 24 – Romantik Eşek

Sıkıntıdan patlayabilirdim.Dorian ailesi ve bizimkiler -benim mütevazi ailem oluyor - Dorian'ların büyük köşkündeydik.Dorian'nın babası bizi ve Annemleri davet etmişti.Dorian'ın babası diyorum çünkü annesi geldiğimizden beri somurtuyor,hiçbir muhabbete katılmıyordu.Annemin sohbet açma çabalarını da geri çeviriyordu,tıpkı bana yaptığı gibi....Evlenirken Dorian'a ailesiyle yaşabileceğimizi söylemiştim – çünkü evlerinde bir ordu rahatça yaşardı – ama Dorian kesinlikle reddetmişti.İşte şimdi anlıyordum neden istemediğini.Bu kadınla aynı evde kalırsak,birbirimizi yerdik hiç şüphesiz.

Kadının suratından sıkılınca,bir çare mutağa geçmiştim.Hizmetçiden istediğim suyu içiyordum.Ne hikmet bilmiyorum ama buradaki hizmetçilerde hanımlarına çekmişlerdi sanırım.Adının Miranda olduğunu tahmin ettiğim kız,sürekli bana ters ters bakıyordu.Bu ne cüret anlamıyordum.

Ben mutfaktayken Dorian geldi,belime sarıldı.Bunu bu kadar hizmetçinin yanında yapması beni rahatsız etmişti.Gülümsemeye çalışıp,kollarından kurtuldum.

''Bu gülüşü biliyorum.Canın sıkkın sanırım.''

Gözlerimle mutfaktaki dört hizmetçiye baktım.Hepsi işini yapıyordu;Miranda hariç.O inatla Dorian ve bana bakıyordu.Özellikle de Dorian'a.Sanki onu öldürecekti.

''Sadece evimize gitmek istiyorum.''

''Önce annenler gitmeli hayatım.Biz onlardan sonra gidebiliriz.''

''Kurallardan nefret ediyorum.''

''Benim kadar değil.Ama şimdi içeri geçip o ihtiyarlarla takılmamız gerek.Gece,evimizde seni eğlendirecek şeyler bulurum,emin ol.''

''Çok kötüsün.''

''Biliyorum.''

Bu sefer gerçekten gülerek mutfaktan çıktım.Salona girerken Dorian'nın eli hala benim belimdeydi.Annesi öyle bir baktı ki,bir an Dorian'nın yanından kaçmak istedim.Ama bu korkaklık olurdu.Ben de onu daha da deli etmek için elimi Dorian'nın beline attım.Kadının kızardığını görebiliyordum.

Ben annemin yanına oturmadan,babam ayaklandı.Sanırım gideceklerdi.

''İznizle artık kalkalım Lordum,bu güzel akşam için teşekkürlerimi kabul edin lütfen.''

''Keyfiniz bilir Bay Dormanth,sizi ağırlamak bizim için şerefti.''

Annemler toparlanıp kapıya doğru yol aldılar.Ben de bir ev sahibi gibi kendi ailemi kapıdan geçirdim.Bu çok garip bir duyguydu.Artık Dormanth'lardan değil de Nelson'lardan olduğumu iyice hissediyordum.Bu hem acı,hem de tatlı bir durumdu.

Onlar gidince biz Nelson ailesi olarak salona geçtik.Ortamda huzursuz bir sessizlik vardı.Tanrıya şükür,Kont Harry'nin sorusu kötü havayı biraz dağıttı.

''Söyle bakalım Igraine,evlilik nasıl gidiyor.''

''Gayet iyi,Lordum.Dorian mükemmel bir eş.''

''İnanması zor.Sanırım evlilik insanı değiştiriyor.''

''Bence doğru insanı bulmakla alakalı.''

''Kesinlikle katılıyorum.Ve ister inan,ister inanma Igraine,sen ile Dorian'ı kilisede ilk gördüğüm an,işte Dorian'ı bu kız adam eder demiştim.''

''Teveccühünüz efendim.''

''Ben kendimi yorgun hissediyorum,bu gün yeterince başımı ağrıdı.Size iyi geceler.''