Sweet But Lil Psycho | shujin [✓]

4'çıkarlar ve anlaşma

Bölüm şarkısı | Bea Miller - Feel Something

medya: malünen yenik başladım ama kazanan yine benim. -shuhua

------------
Soojin:

Yine olmuştu işte. Ne zaman çok eğlensem veya üzerimdeki tüm yükü atsam çok geçmeden yarım saat kırk beş dakika içinde tüm enerjimi kaybediyor ve sanki tüm yük omuzlarıma binmiş gibi hissediyordum. Sizde de oluyor mu bu bilmem ama tekrar toparlamak benim için zor oluyordu. Son bir ayda bu daha zor olmaya başlamıştı.

Eve girdiğimde oldukça sıcaktı. Dışarısı da bu kadar sıcak yapacak kadar soğuk sayılmazdı aslında normal bir akşam serinliği vardı. Neden bu kadar sıcak olduğuna aklım almazken salonun ışığının yandığını fark edip düz koridorda oraya doğru ilerledim. Shuhua kapalı televizyona gözlerini dikmiş bomboş bakıyordu. Üzerinde askılı bir badi ve şort vardı. Ev sıcaklığının sebebi anlaşılmıştı. Telefonu elinde çevirip duruyordu ve birbirine bağladığı bacaklarının üstünde bilgisayarında bir şeyler dönüyordu. Beni hala fark etmemişti. Yavaşça koltuğun arkasına doğru geçip ekrana baktım. Bir film oynuyordu. Ah bu The Basketball Diaries filmiydi. Çok sevmiştim izlediğimde-

Aniden Shuhua'nın bana dönmesiyle tüm dikkatim dağılmış ve yerimde sıçramıştım. Bu ani tepkiyi beklemiyordum açıkcası o da burada olmamı beklemiyor olmalıydı çünkü gözleri kocaman olmuştu.

"Ah geldiğini fark etmedim, hoş geldin."

Hafifçe kafamı sallayıp odadan çıkmak için arkamı dönecekken bileğimi tutan elle tekrar ona baktım. Yerinden kalkıp karşıma geçti ve bir şeyler söyleyip söylememek arasında kalmış gibi gözleri bir oraya bir buraya gidiyordu. Aynı zamanda yüzünde yüz maskesi varken ve bir de saçlarını topuz yapmış bir şekilde bana bakarken gülümsememek için dudaklarımı iyice birbirine bastırdım. Çok şirin- sakin ol Soojin...

Ellerimize, gözlerimi dikince yavaşça geri çekti.

"Şey diyecektim... Sanırım fazla üstüne geldim kusura bakma bu-- Elimde olan bir şey değil ben işkolik bir insanım ve bana uyum sağlamanın zor olduğunun farkındayım ama yani-"

Kafamı sallayıp bu sefer durdurmasına izin vermeden odadan çıktım. O işkolik bir insansa ben de keyfine düşkün ve kontrollü olmaktan hoşlanmayan biriydim. Üzerimde oluşan her baskı beni diğer taraftan patlatırdı. Miyeon ile çalışmak bir yandan hep işime gelirdi. O işe başladığı andan beri hiçbir şekilde beni yaptığı işlere dahil etmezdi ve sonradan öğrenirdim. Buna rağmen yine de iyi bir üne sahip olmuştum ama şimdi alışkanlıklarımı bir anda değiştirmek ve her şeyin ortasında kendimi bulmak beni zorluyordu. Nasıl davranmam gerektiğini ciddi anlamda asla kestiremiyordum. Odama girdiğimde direkt kendimi banyoya attım. Üzerimdekileri de sepete fırlatırken sıcak suyu ayarlayıp altına geçtim. Evin sıcaklığı beni terletmişti.

Duşu kısa tutarak kafamda havlu, vücudumda bornozla odama girdiğimde yatağımın üstünde bir şort ve tişört vardı. Elime aldığımda tişörtün içinden bir paket düştü. Tişörtü bırakıp onu elime aldım. Snickers? Hafifçe gülümsedim bunun verdiği hissi neyle nitelendirebilirim yani fazla-- Masum?

Kendimi hemen salmak istemiyordum ama şuan karşı koymak zordu. Hadi ama minnacık bir kızdı ve istediği zaman bir kaplanken şimdi karşımda sadece bir kedi yavrusuydu. Onu böyle görmek açıkçası oldukça hoşuma gidiyordu ve bu oyunu devam ettirmek istiyordum. Bu sebeple çikolatayı komodinin üstüne bıraktım ve üstümü giyindim. Saçımı kurutmaya üşenmiştim ve ev yeterince sıcaktı az sonra kuruyacağından emindim. Bu yüzden öylece salık bırakıp odadan çıktım. Aşağı inerken sadece aklımda küçük ev kedisi dönüyordu. Mutfaktaydı, sanki hiç onun ne yaptığına bakmaya gelmemiş gibi yaparak bardağa su doldurdum. Masada yemekler vardı. Dudaklarım gerildi ama yine gülümsememek için kendimi tuttum. Şimdi olmazdı. Daha erkendi biraz daha sürünmeliydi.