Sweet But Lil Psycho | shujin [✓]

18'yakın geçmişin silik izleri

Bölüm şarkısı | Agust D - People
•Ek | Marilyn Manson - KILL4ME

medya; bibidi babidi boo ben geldim -Miyeon

----------
[09-08-2019]

-geçen sene-

Miyeon:

Sıcak öğlen güneşi yüzümü okşarken Cheonggyecheon nehrinin yanında yavaş yavaş adımlıyordum. Kafamın içinde çok fazla düşünce yoktu aslına bakılırsa ama içimde bir sıkıntı olduğu gerçeği bir türlü terk etmiyordu beni. Bugün izin günümdü ve Soojin'in yanında olmadan geçirdiğim haftanın tek günüydü. Onunla olmak çok eğlenceli oluyordu kabul ve işimi de seviyordum ama bazen kafa dinlemeye ihtiyaç duyuyordum haliyle.

Yanımda her daim güvendiğim ve kendi hayatımı dahi emanet edeceğim kişiyle ise çok güzel kafa dinleyebiliyordum. Yanaklarımda yine küçük bir kızarıklık hissediyordum son zamanlarda olduğu gibi ama güneş mi yoksa arada bana bakıp gülümseyen Youngjun muydu sebebi emin değilim. Evet ikimizde birbirimizden hoşlanıyorduk ama hislerimiz daha çok yeniydi. En azından benim için öyle. İkimizde açılmayı düşünmüyorduk büyük ihtimalle. Birazcık daha zamana ihtiyacımız vardı. Zaten uzun yıllar arkadaşlık yapmış iki kişiyken bir anda bu hislere bürünmek çok zordu.

"Nehrin kenarında dinlenelim biraz. Sen otur ben de atıştırmalık bir şeyler alıp geliyorum hemen."

Kafa sallayıp eliyle işaret ettiği yere oturdum. Ağustos ayındaydık. Havanın sıcak olması sebebiyle çevredeki insanlar da burada oturmak istemiş olmalıydılar. Etrafta seyrek bir kalabalık vardı. Turistler fotoğraf çekiliyor, öğle arasına giren çalışkan Kore halkı ise dinlenmek veya yemeklerini yemek için ilerdeki merdiven kısımlarına oturuyorlardı. Elbisemin eteklerini düzeltip ellerime geriye doğru yaslandım ve gözlerimi kapadım. Güneş iyiydi, soğuk ve karanlık beni en çok iten şeyler arasındaydı. Basık ve nefes alamadığım yerlerden nefret ederim mesela. Onun için çoğu zaman barlara adım bile atmam. Sigara dumanı beni boğar, alkol içmeden başımı döndürür. Böyle anlatınca Polyanna gibi duruyor olabilirim ama elimden bir şey gelmez hoşlanmıyordum ne olduğu belirsiz şeylerden. Mükemmel bir günde bunları düşünmek de saçma zaten. İçimdeki çocuksu heyecana niye gölge düşürdüğümü bilmiyorum ama bir anda aklıma geliyor böyle şeyler. Sanırım bütün hafta kendimi düşünmediğim için boş anımda yakalıyordu hayat endişeleri beni.

"Çilekli ve vanilyalı değil mi? Yani en sevdiğin dondurma çeşitleri..."

Şirin bir şekilde aldığı dondurmayı uzatırken tereddüt etmesi saçmaydı sonuçta her yaz milyonlarca kere aldırıyordum ona. Normalde olsa dalga geçerdim ama şuan sadece tatlı geliyordu. Gülümseyerek elinden dondurmamı aldım. Sevgi insanı gerçekten değiştiriyordu. Şuanda normalde hakaret edip kızdırmam gerekirdi.

"Bunu zaten biliyorsun Junnie."

Omuz silkip o da kendi dondurmasını yemeye başladı. Aynı zamanda hemen yanıma oturdu.

"Su da aldım kesin bir anda bitirip susamaya başlayacaksın."

"Beni bu kadar iyi tanırken hala tereddüt etmen sinir bozucu bu arada."

"Ne yani, suçlu mu oldum bir anda?"

"Sadece dalga geçiyorum sakin ol."

Ben şirince olduğunu düşündüğüm bir gülümseme verirken o ise göz devirmiş ve onaylamazca başını sallamıştı. Gözlerimi ondan alıp önümüzdeki berrak bir şekilde akan suya çevirdim bakışlarımı. Olmuyordu içime sürekli kötü bir his doğuyordu. Kaşlarımı çatıp kendi kendime iç çatışmamı yaşarken Youngjun'un gülmesi ile ona döndüm.