Sweet But Lil Psycho | shujin [✓]

27'ajanda ya da günlük

Bölüm şarkısı | IU ft. SUGA - Eight

medya: oh, sıçtık. şey shushu~
- soojin

-----------
Shuhua;

Yüzümüzde maskelerimiz ev halimizle sokağa çıkmıştık. Hem sabah yürüyüşü yapıyorduk hem de evdeki eksiklikleri almak için markete ilerliyorduk. Ah bir de el ele tutuşuyorduk. Etrafta çok insan yoktu fakat diken üstünde hissetmekten kendimi alamıyordum. Sonuçta Koredeydik, ben onun menajeriydim. Yanımızda koruma yoktu. Herhangi bir zor durumda elimden geleni yapmaya hazırdım ama bilirsiniz en fazla ne yapabilirdim ki? Ding dong dövüş sanatları eğitimi almıştım yahu ben niye bu kadar düşünüyordum ki bunu.

"Ne düşünüp de sırıtıyorsun sen? Sözde iki kişi yürüyüşe çıktık ama hala tek kelime etmedik."

"Kendimle konuşmaya ve yalnızlığa alışmışım bir anda açılamadım."

Yine gergin ortam. Kes şunu yapmayı Shuhua. Gözlerimi ona çevirdiğimde o da durmuş ve saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırmıştı.

"Kıyamam benim miniğim, sen hala utanıyor musun?"

Dalga geçtiği o kadar belliydi ki göz devirip saçımdaki elini çektim ve bileğinden tutup çekiştirmeye başladım.

"Yaş farkını hep yüzüme vuracaksın değil mi? Ben senden daha olgunum. Hem bir kere ben senin menajerinim be kadın!"

Arkamdan gülerek geliyordu, aslında çok ciddiydim ama onun gülmesi beni de gülümsetmişti.

Markete vardığımızda kapıyı kendime çekerek açtım ve sol tarafta duran alışveriş arabalarından birini asılıp Soojinin eline tutuşturdum ilk tanıştığımız günlerdeki gibi. Eh o gün güzel bittiği söylenemezdi ama olsun.

"İstersen arabaya otur, seni de süreyim. İster misin minik?"

Pekala. Etrafta kimse yok...
Gülümseyerek döndüm ve gözlerimi onun gözlerinden ayırmadan dibine kadar girdim ve elimi üst bacağında gezdirirken maskemi indirdim. Yüzümde haylaz bir gülüş ile elimi yavaşça onu okşuyordu, onun elleri ise gergin bir şekilde arabayı tutuyordu.

"Unnie, beni sürmeni istediğim yer araba değil aslında. Biliyor musun? Bacaklarına oturup-"

"Tamam Shuhua, aldım cevabımı insanlar doluşacak az sonra,"

"Unnieyah~ lafımı bitiremedim ama!"

"Aegyo mu yapıyorsun sen? Yemin ederim bir daha sana küçük muamelesi yapmayacağım hadi lütfen kes şunu."

Yüzümü eski haline getirip kaşlarımı yukarı aşağı oynattım.

"Aferin."

Ellerimi ondan çektim ve maskemi de yüzüme tekrar geçirip elime telefonumu aldım. Kamera kayıtlarını halletmek lazımdı ne de olsa.

"Şeytansın sen, hiç sevmiyorum seni."

"Biliyorum hayatım, ben de seni."

Daha fazla vakit kaybetmemek adına etraftaki raflara ilerledim ve mutfak için ne lazımsa almaya başladım. Soojin de sebzelerle ilgileniyordu. Nerede kalmıştık? Evet burada harcadığımız ilk akşam pek hoş değildi. Onun inatçı biri olduğunu ve beni bile dize getireceğini bilemezdim sonuçta. Ayrıca onu geceye kadar beklerken Minnie ile birlikte video oyunu oynadığını da unutamıyordum. Tabii Minnie diye bir ayrıntı hala hayatımın orta noktasındaydı. Benim nasıl katil olduğuma inanmışlardı aklım almıyordu. Tek amacım Soojin'i memnun etmek ve onu beladan uzak tut aktı şimdi ise yaptıkları saçma 'operasyon' sonucu aramızda var olan küçücük bağı da koparmıştı. Diğerleri pek umrumda değildi ne de olsa hiçbiri ile düzgün bir muhabbetim olmamıştı ama Minnie, Soojin'i en yakınıydı. Bu gibi bir durumdan sonra aralarını bozan ben gibiymişim gibi görünecekti. Uzun bir süre etkileşim gelmezse medya da meraklanacaktı. Röportajlara bir soru daha eklenecekti. "Minnie ve Soojin arasında neler oluyor?"