Sweet But Lil Psycho | shujin [✓]

16'dark maze operasyonu mod: on

Bölüm şarkısı | NF - Time
•Ek | Halsey - Finally // beautiful stranger

medya; Yuqi aka yargı machine.

-----------
Soojin:

Huzuru hissetmek için tuhaf şeyler yapılabilir bilirsiniz. Kimi insan meditasyon yapar, yoga yapar kendini rahatlatacak şeyler bulur illaki. Karanlık çoğu insana korkutucu gelse de zifiri karanlıkta bildiğin bir ortamda etrafı görmeden gözlerin açık durmak uzay boşluğunda oturmak gibi hissettirir ve bu bana huzur verirdi mesela.

Şafak sökerken plaj kenarında oturmak, ne bileyim ilkbaharda hafif yağmurlu bir havada çiçeklerden gelen hoş kokularla bahçede çay içmek, bunlar bana iyi gelen ve meditasyon yapıyormuşum hissiyatı veren yegane etkinlikler.

Fakat şuan bulunduğum dakikaları daha önce hiç tatmamıştım. Tüm bu saydığım rahatlama seanslarını böyle küçük saniyelere değişebilecek pozisyona gelmiştim. Şöminenin sönmeye yakın ama hala ısıtan alevi, hafif nahoş kokusu ve çıtırtıları eşliğinde dizimde oluşan tatlı sızının sahibi tüm sinirlerimi rahatlatıyordu. İki gündür üzerimde olan sinir ve stresi saç tellerinin parmaklarımın arasından kayarken içimden atıyordum adeta. Deniz kokulu şampuanı her okşamamda burnuma ulaşıyor ve ortamda bulunan havayı ütopik yapıyordu. Bunlar bana huzur veriyordu, varlığı huzur veriyordu. Uykusunun hafif olduğunu bildiğim halde cesaret edip saçını okşuyor olmak bana tatmadığım tuhaf duyguları tattırıyor ve karnımda kasılmaya sebep oluyordu. Konuşmamız gerekiyordu. Burayı nasıl bulduğunu sormalıydım mesela. Neden geldiğini. Neden bu kadar merak ettiğini. Özledim derken nasıl bir özlemi kast ediyordu. Konuşmak zorundaydık fakat o kadar dinlenmiş ve onun tabiri ile kedi gibi hissediyordum ki tartışmaya güç bulamıyordum kendimde. Üstelik uyandığının farkındaydım ve kulaklığında benim söylediğim bir coverı dinliyor olduğunun da farkındaydım. Bir şekilde bu anı bozmak zorundaydım. O farkında olmasa da karnı gurulduyordu ve kaç gündür aç olduğunu merak ediyordum. Bir şeyler hazırlamak istiyordum ama korkuyordum işte. Olacaklardan aramızdaki ilişkinin nasıl bir boyuta geçeceğinden.

Yine de uyanık olduğunu bildiğimi belli etmek istercesine saçını asıldım. Evet saçını asıldım. Üzgünüm arkadaşlar içimde oluşan sevgi patlamasını yansıtmam için biraz beklemek zorundayız. Şuan sadece ifadesiz ve duygusuz olmalıyım. Çoğu insana gösterdiğim yüzüm gibi. Hafifçe bana dönünce böyle bir şey beklediğini fark etmiştim. Şaşırmamıştı. Hala dizimde yatarken aşağıdan aynı ifadesizlikle bakıyordu. Pekala böyle oynayalım. En azından zaman kazanıyoruz Shushu...

"Acıktım bir şeyler yiyelim."

Aslında aç değildim uyumadan önce yediğim ramen kutusu hala sehpada duruyordu. Onu düşündüğümü fark etmesin diye böyle söylemiştim ama dizimden başını kaldırıp gerinirken sehpada gördüğü kutu sebebiyle hafifçe gülümsemişti, yine gözümden kaçamadın diyordu kendince. Geri adım atmam için bu şirinlikler yeterli değil bebeğim. Sürüneceksin. Tamam ben de sürüneceğim ama konumuz bu değil.
Ayaklanıp dağılmış saçlarımı çözüp ben de gerindim. Tekrar saçlarımı toplarken ise mutfağa yönelmiştim. Bir salata artı çorba yapsam aslında iyi gelebilirdi. Ben salata yerdim o da çorbayla karnını doyururdu. Dolapta genelde abur cubur olduğu için yemeklik pek malzeme yoktu bunu yarın düşünmek daha iyi olabilirdi saatten haberim yoktu fakat yere kadar uzanan ve bahçeye çıkan cam balkondan gördüğüm kadarıyla hava çoktan kararmıştı.

"Ne zaman geldin?"

Nasıl bulduğunu sormak yerine ilk bunu sormak daha yumuşak olacak gibi hissettirmişti. O esneyerek saate bakarken ben de çorba malzemelerini hazırlamaya başlamıştım. Sebze çorbası her zaman en sevdiğim çorba olmuştur. Kerevizi bile onun içindeyken yiyebilirdim. Bakın kereviz diyorum.