အားယားေနမဲ႔တစ္ရက္ေလာက္ေပါ့ ပိုက္ဆံဘာညာစုျပီး စိတ္တူကိုယ္တူတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ခ်င္းနီးတဲ႔ေကာင္ေခၚျပီး ပုဂံသြားဦးမယ္။
နာမည္မႀကီးတဲ႔ဘုရားတစ္ဆူဆူနားက ထေနာင္းရိပ္ေလးမွာ ဖ်ာေသးေသးေလးခင္းျပီး Sketch bookတစ္အုပ္ ခဲတံတစ္ဆုပ္နဲ႕ သစ္ပင္ကိုမွီထိုင္ရင္း ပံုဆြဲမယ္။
စိတ္ကူးစိတ္သန္းေလး ရလာရင္ ဘယ္နွပိုင္းေျမာက္ျဖစ္မယ္မွန္းမသိေသးတဲ႔ "ရွင္သန္ဆဲအကၡရာမ်ား"ကဗ်ာကို Notebookထဲ ခ်ေရးမယ္။
ကိုယ္နဲ႔အတူပါလာတဲ႔ေကာင္ကို ရာဇဝင္ေတြ ၾကားဖူးနားဝေတြနဲ႕ ေတာ္ကီပစ္မယ္။
တမာရနံ႕ ဖုန္အနံ႕ေရာပါလာတဲ႔ ပုဂံေလျပည္ခပ္ေႏြးေႏြးနဲ႔ ပံုဆြဲရင္း ငိုက္လာရင္ ထန္းလ်က္ခဲငံုျပီး ထေနာင္းပင္ေအာက္မွာအိပ္မယ္။
ညေနေစာင္းနိုးလာေတာ့မွ ဖုန္ဖက္ခါျပီး ထျပန္ၾကတာေပါ့ မေကာင္းဘူးလား။
PS: ရွင္သန္ဆဲအကၡရာမ်ား ကဗ်ာက ပုဂံတစ္ေခါက္ေရာက္ရင္ တစ္ပုဒ္ေရးဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားတဲ႔ကဗ်ာပါ။ အခုသံုးေခါက္ပဲေရာက္ဖူးေသးျပီး ကဗ်ာကေတာ့နွစ္ပုဒ္တည္းပဲေရးရပါေသးတယ္။
