Like We Used To [COMPLETED]

Stupid

Lisa's

"Get out of here! You're fired!"

Kaagad siyang lumabas na siya namang pagpasok ng Manok at Avocado.

"Whoa whoa! Chill, Lisa."

Paano ako magchichill? Wala na silang ginawang tama.

"When was the last time you had sex?"

Fck! Ang hahalay.

"Ano namang kinalaman ng sex sa trabaho?"

Tiningnan ko siya nang masama.

"Hmm. Palaging mainit ang ulo?"

Rosé grabbed my right hand.

"Lisa, you need to freshen up. Magbakasyon ka. Huminga ka. Hindi ka naman dating ganyan a. Hindi ka sumisigaw. Hindi ka nagagalit. Ikaw ang pinakakalmadong taong kilala ko."

Malungkot ang mukha niya.

Kailan ba 'to nagsimula?

Hindi naman ako ganito three years ago.

Yes, three fcking years ago. At hanggang ngayon hindi ko pa rin nakikita si Jennie. She made my life like a living hell, but i'm still waiting to get rescued.

"Earth to Lisa!"

"I'm sorry, Unnie. By the way, what brought you here?"

Bakit nga ba nandito ang dalawang 'to?

"Nakalimutan mo na naman?!" Sabi ni Rosé.

Lately nagiging makakalimutin nga ako, si Jennie lang naman ang hindi ko makalimutan.

"Ow! Gig night!"

"Be there, please."

Avocado's pleading huh?

"Well, as you can see i'm a busy person."

"Lili, pls."

Argh!

"Stop calling me that."

It pains me.

"Yah! Baby, don't call her Lili. It reminds her of Jen. Opx."

At nagkunwari pang hindi sinasadyang sabihin.

"Okay, okay. Darating ako."

"Yay! Thanks, Lis! Nyong-an."

They hugged me then went away.

I dialled her number.

"Come to my office."

And then suddenly she's here.

"I'll be gone, ikaw na muna ang bahala rito."

Nginitian ko siya.

"Got it!"

Tumayo ako at niyakap ko siya.

"Thank you, Nayeon."

"No problem, Lis. She'll come back soon. Don't worry."

"Sana nga. Sana nga."

Tuluyan na akong lumabas ng building para bumili ng bulaklak. Tatlong taon ko na rin 'tong ginagawa. Every 23rd of September sinasara ko ang café para mag-celebrate ng anniversary namin.

Nagmaneho ako nang mabilis at kaagad din naman akong nakarating sa café. I pressed the code then went inside.

Parehong lugar, parehong nararamdaman. Wala pa ring nagbago Jen, mahal na mahal pa rin kita. Handa akong maghintay kahit abutin pa ako ng kamatayan.