Because it's 23rd, so why not? Haha. Special chapter for us, JenLisa's. Happy 23rd.
Lisa's
And they live happily ever after.
If this was a fairytale maybe this is the ending, this is our happily ever after. But sad to say this is just the beggining. I hated her for dragging me in this situation. After niya akong gaguhin bigla niya akong pakakasalan? Hindi pa ba sapat ang ilang taong naging miserable ako?
"Lisa, smile." My mom said.
Nandito sila ni Dad sa tabi ko. Waiting for this devil to come. Hindi ako makangiti. This is just for business. Baka makalimutan kong hindi 'to totoo.
"Totoo na 'to, Lisa. Stop thinking okay? Treasure this moment. It will never happen again."
Mom was right. Hindi na muna ako mag-iisip.
Civil wedding lang 'to at wala kaming bisita, family lang ni Jen at family ko. Even Rosé and Jisoo's were not invited. Ayaw kong mapahiya, dahil sooner or later iiwan din naman ako ng babaeng 'to at sasama siya sa iba. I hate this feeling. Nandito pa rin 'yung takot, 'yung pangamba na baka maulit, 'yung sakit at pangungulila.
"She's here." Mom said.
Bigla akong nakaramdam ng kaba. Ganitong-ganito rin ako noong unang beses na nakita ko siya. Bumukas ang pinto, there she is. Wearing her beautiful gummy smile.
Don't fall for her, Lisa.
Pagtapak pa lang niya sa red carpet parang tumigil na sa pag-ikot ang mundo ko. Wala akong ibang nakikita kundi siya, at wala akong ibang naririnig kundi ang malakas na kabog ng dibdib ko.
Kahit ngayon lang hahayaan ko ang sarili kong lumigaya.
"Lisa, please take care of our daughter. Alam kong hindi mo siya sasaktan." Hindi ko namalayang nandito na pala sila sa harapan ko. Masyadong maiksi ang walkway para makapaglakbay ang imahinasyon ko sa kung saan-saan.
"I promised that she'll be the happiest woman on earth with me, mom." Her mom hugged me and kissed me.
"Thank you Lisa and sorry for everything."
Ngumiti ako kahit hindi ko alam kung bakit siya nagsorry.
Niyakap din ako ng daddy niya.
"Wala na akong sasabihin pa Lisa. Alam mo namang dati pa ikaw na ang manok ko." At kinindatan niya ako.
Si dad talaga hindi pa rin nagbabago.
Well, malapit naman talaga ako sa family nila. Madalas din akong magpunta, 'yon nga lang hindi nila alam na may relasyon kami ni Jen. Or dati pa lang alam na nila?
"To earth, baby." Isinukbit ni Jen ang braso braso niya sa braso ko.
Damn this feelings.
"Minutes from now you'll be Mrs. Kim, Miss Manoban."
Nang-aasar ba siya?
Bigla ko siyang hinapit.
"And you'll be Mrs. Manoban, Miss Kim."
Pfft. She's blushing. My wife looks like a tomato.
Wife?
Ahm. I mean Jennie.
"Sounds sweet and possessive, Mrs. Kim." Ganti niya.
She's testing my patience.
Humarap na kami sa judge na magkakasal sa amin.
BINABASA MO ANG
Like We Used To [COMPLETED]
FanfictionGaano ka kasigurado sa mga bagay na hindi sigurado? Nakahanda ka ba sa posibleng pagkatalo? Sa muling pagkatalo? Hanggang saan ka dadalhin ng pag-ibig at pagkakamali?