Escape

1.7K 44 13
                                    

Lisa's

"So ito ang sinasabi mong importante? At bakit ka naman naka-turtle neck? Hindi ka ba naiinitan?"

Kunot-noo niyang salubong. HAHAHAHA. Kyot! Kaya siguro whipped na whipped si JY sa babaeng 'to. Haha. And actually, hindi ko naman talaga gustong mag-turtle neck. The H, sobrang init kaya, kung hindi nga lang dahil sa mga hickeys na 'yon na hindi ko alam kung saan nanggaling. Damn! 'Wag na niya kasing ipaalala.

"May mali ba sa sinabi ko, Nayeon?"

"Ouch!"

Binatukan niya ako.

"Kailan mo ba ako irerespeto, ha Lisa?"

Hakdog? Kidding. After mawala ni Jennie, Naeyon Unnie helps me a lot. Sinibukan naming bawiin ang café kay Kai. Which is posible dahil hindi pa naman daw nagkakapirmahan. Contract pa lang ang meron, na iniwan niya rin naman sa kwarto kasama ng lahat ng mga memories namin.

"Unnie, PLEASEU!"

Syempre kailangan kong gamitin ang charm ko.

"Tigilan mo ako, Lisa. Hindi ka si Jisoo."

Hinawakan ko siya sa damit at hinila-hila ito.

"Lisa! Hindi ka na bata para umakto nang ganiyan."

Whoa! She's mad.

"Ahm." Seryoso na ako.

"Miss Im Na-yeon, i'll be in Thailand these coming weekdays. As the Vice President you'll be the one to take change when the President needs to attend business matters outside the country."

Look at her face. Kaunting-kaunti na lang talaga hindi ko na mapipigilan ang pagtawa ko.

"Alright, Miss Manoban."

"Thank you, Miss Im."

"No problem, Miss Manoban."

Hahahahaha. Oh my God. I can't with this Rabbit. Haha.

"If you need help just call JY. Okay lang isara ang café kung hindi na talaga kaya."

I hugged her.

"At para saan 'to Lisa?"

Okay, balik na naman siya sa pagiging mataray. Kung nandito lang si JY pinahalikan ko na 'to para manahimik na.

"Thank you, Unnie. Don't know what to do without you."

"Huuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu..."

Fudge! Kanta ba ng BLACKPINK 'yon? HAHAHA.

Niyakap niya ako pabalik.

"No problem, Lis. This is the least that I can do. I love you both. Sana bumalik na si Jen."

Sana nga, Unnie.

"Babalik na siya, Unnie. Alam ko."

Ngumiti ako. 'Yon lang ang ipinagpapasalamat ko kahit nawala si Jen, marami pa ring nanatili.

*Coughs*

Habang magkayakap basta na lang umuubo? Psh.

*Coughs*

"Unnie, uminom ka na ng Tuseran ha? Or Lagundi. Lumalala na yata ang ubo mo."

"Ha? Anong ubo, Lisa? Akala ko nga ikaw ang may ubo."

Bumitaw kami sa pagkakayakap.

HAHAHAHAHAHAHAHAHA! Halos maiyak na ako katatawa.

Kung nakakamatay ang tingin baka matagal na kaming pinaglalamayan. Hahaha.

Like We Used To [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon