The Volkov Guild

Chapter 13

He was gently caressing my head while he said that.

His smirk gave me chills.

His words would sound sweet for others but it was deadly creepy to me.

How does he know that?

Nakarinig ako ng click hudyat na ini-unlock na niya ang pinto.

I immediately went out.

Lumayo ako sa kotse hanggang sa tapat ng malaking pinto. Pagsulyap ko sa kotse ay palayo na ito.

Napabuga ako ng hangin. Didn't realize I was holding it.

That guy is totally, seriously and certainly dangerous.

Pumasok ako sa loob at tinawagan si Mitch.

"Ruinous (Mitch)...G6"

Code G6 means 'check for bugs'

Ibinaba agad ni Mitch ang tawag.

I went to wash first at pagkatapos ay pinulot ang mga dapat kong dalhin.

I grabbed my belt kung saan nakalagay ang needles ko.

These are deadlier than guns because of its poison.

I wore an all black outfit to easily hide in the darkness. Inayos ko ang earpiece ko at pinulot ang susi sa lamesa.

I drove my car na nakapark sa basement ng apartment building.

Dun naman tumawag si Mitch. Sinagot ko ang tawag at ginalaw ang earpiece.

"Damn. There was this voice recorder under my bed. Who the hel--"

"Stop cursing. It's the Verrero's master."

"What? So he knew all along?"

"Ahuh we need to be more careful from now on. I'm on my way there. Talk to you later."

Ipinark ko ang kotse medyo malayo sa main gate ng academy. I jumped through the wall and went straight to one of the buildings. May mga nakailaw pang rooms dahil maraming estudyante ang may ginagawa pa kahit gabi na.

I easily got to the rooftop.

I ran and jumped off from rooftop to rooftop patungo sa building ng mga student council ngunit bago makarating doon ay lalagpasan pa ang sariling building ng mga Verrero.

Yeah they have their own building. Building na akala ng lahat ay parte ng boys dormitories. We found out about it noon pa. When I happen to eavesdrop at my brothers' conversations at home.

Nang magland ang mga paa ko sa rooftop ng mga Verrero ay sabay namang nagbukas ang pinto at may pumasok na lalaki na naninigarilyo.

I immediately hide myself.

May kausap ito sa phone.

"Haha Don't worry boss. Hinding hindi ako mahuhuli dito. Madali lang naman palang paikutin ang mga Verrero. Tinanggap agad nila ako nang makita ang kakayahang meron ako."

Patuloy siya sa pagtawa at pakikipag usap sa 'boss' niya.

Ngunit pagkababa at pagkababa niya sa tawag ay agad may tumamang kunai sa likuran niya. Nagulat ang lalaki at hinanap ang naghagis sa kanya ng kunai. Naglabas siya ng baril na may silencer habang pinaikot-ikot ang paningin.

"Sino ka? SINO KA??"

I just watched him scream in pain nang may tumama ulit na dalawang kunai sa tiyan niya.

Looks like someone is playing him.

"You think you can fool us?"

Boses ng isa pang lalaki ang narinig ko.

I couldn't see him until naglakad siya paharap ng mabagal at nalinawagan ng konti mula sa liwanag ng buwan.

Hindi ba ito yung Chaz?

Yes it certainly is him.

"Wag wag!" pagmamakaawa ng lalaki.

"Think again." Chaz emotionlessly killed the guy with the guy's own gun at pinulot ang cellphone ng pinatay niya.

Alam kong tinawagan nito ang huling number sa call history nito.

Unang narinig kong nagsalita ang nasa kabilang linya.

"I think you have underestimated us my friend. You just sent a very useless spy. Congratulations."

I caught his side smile.

He slowly walk through the door pero bago iyo ay pinaikot niya ang kanyang paningin sa paligid. Like he sensed something.

Fortunately, nagtuloy siya sa pagbaba ng hagdan. Isinara din niya ang pinto ng rooftop.

This just proves how ruthless they are and how they are so used to killing.

Look who's talking.

Did I just countered back my own thoughts?

Stupida.

Hindi ko maiwasang mapairap at mapailing.

Nagtuloy ako sa direksiyon ko at tinalon ulit ang isa pang building.

Then I turned on my earpiece. Lumapit rin ako sa railings at tumingin sa baba. 16 ang bilang ng mga kuwartong nakabukas ang ilaw.

"Fero, you already there? They are on the third floor. 6th room from the right."

Nang mahanap ko ang room ay tumalon ako pababa. I jumped from window to window hanggang sa room kung saan rinig ko na ang boses ng mga student council.

Naglabas ako ng tatlong bug bots na may hidden camera. As i turned it on I placed it on the wall at pumasok naman ang mga ito sa room. It was all controlled by Maxim.

I slid inside the room na katabi ng room kung saan naroon ang mga student council. Good thing supply room ang napasukan ko.

Nang hahawakan ko na sana ang doorknob ay may naunang nagbukas nito.

I went inside a cabinet na katabi ng pinto. Sabay ng pagsara ng cabinet ay ang pag switch ng ilaw. Good thing rin may mga butas ang cabinet.

Nag-uusap ang dalawang tao habang papasok. A guy and a girl.

It was Fred and Rachel. Rachel was holding a paper that looks like a list habang nakasunod sa kanya si Fred.

"Still, you shouldn't have done that Fred."