The Volkov Guild

Chapter 32

They are that good.

But what went wrong? How could one of them die?

"Gusto mo kong gamitin? Over my dead body."

She murmured with her resting B face. Alam kong sa pagkakaakala niya ay hindi ako nakakaintindi ng tagalog. We never knew each other and I'm on my disguise.

"Oo gusto kitang gamitin."

Hindi niya pinahalata ang gulat niya but I saw her eyes widened.

"I'll do as you say. On one condition...
show me who you really are."

Hindi na ako nagulat. But her condition is kinda easy.

She was bound to know anyway because she'll be working for me.

I removed my wig and let my hair fall down. I easily got rid of my contact lenses. Then my mask.

Confusion and shock plastered on her face when she saw me.

"You???"

"Yes Devlin. Me."

I said then gave her a smirk.

[Vernon Aguilar's POV]

"Hindi pa sila gumagalaw."

Amused na sabi ni Vernon sa kanyang sarili habang pinaglalaruan ang baso na may lamang wine. Rinig ito ng lahat ng kanyang tauhan.

"Magaling ang mga ito. Pagkatapos ng dalawang pag-atake ay tahimik na naman sila."

He was scarily grinning.

"Okay then...we'll welcome you very well."

At binato sa pader ang baso ng wine.

[Zayumi Violet's POV]

"Why the hell am I here?"

Bulong ni Devlin na rinig ng lahat.

Max was driving the van. Papunta kami sa tahanan ng huling target. Magkakaharap sina Devlin, Mitch, Izumi at Fire sa loob ng van habang ako ay nasa front seat.

"Because I told you so."

Sumbat ko. Umirap lang siya sa akin sa rearview mirror.

"Magpasalamat ka na lang buhay ka pa." Sambit ni Noxious na walang emosyon.

"Are you threatening me??"

Devlin eyed Izumi at nagkompitensya na sila ng tingin.

"Shut it girls. We are here to take down men and not to take down each other. And Devlin, please cooperate. Baka nakakalimutan mo, you failed on this mission."

Awat ni Atro sa kanila. Natahimik ang lahat hanggang sa nagsalita ulit si Devlin.

"I still can't believe you're the Volkov Guild."

Matapos ang mahaba at tahimik na biyahe ay tinigil na ni Max ang sasakyan.

"We're here but not really..."

Sabi ni Max habang pinapark ang sasakyan sa matagong parte ng gilid ng daan.

Pagtingin ko sa bintana ay matayog na bundok ang makikita. Malapit na ring magdilim ang paligid.

Nagsimula kaming magbuhat ng mga gamit at weapons namin. Aakyatin pa namin ang bundok.

Sarili-sariling diskarte ang pag-akyat sa bundok. Sa tuktok nito ang tahanan ni Vernon Aguilar.

Lumipas ang dalawang oras ay narating na nga namin. Nasa bandang gilid kami ng glass mansion ni Aguilar. Madilim na rin ang paligid and only the sounds of the cricket can be heard. May pito na tagabantay sa harap at anim sa likod ng mansion.

Nagpalit kami ng mga suot. We all wore a black skinny outfit with different styles. We also prepared our weapons.

I tied my hair and only wore a mask. Walang sali-salita. Nagtinginan lang kami bago naghiwa-hiwalay ng direksyon.

Pinalibutan namin ang mansion at bahala na ang isa't-isang pumasok paloob.

Dineretso ko ang gilid ng mansion at iniwasan ko lamang ang mga tagabantay.

Secluded ang bahay na to kaya siguradong maraming security cameras.

I hid myself far from the cameras and waited for Max's signal.