22. bölüm BEN HEP YANINDAYIM

486 32 11
                                    

MERHABA ARKADAŞLAR UZUN BİR SÜREDİR YOKTUM ÖZÜR DİLİYORUM..

KEYİFLİ OKUMALAR

NEHİR

Gözlerimi açtığımda odaya giren güneşin verdiği huzur aydınlatmıştı içimi.

Ve sonrası...

Merte dün söylediğim o cümle, içimdeki aydınlığı söndürmeye yetmişti.

Ona onu sevdiğimi söylemiştim! Lanet olsun bunu nasıl söylerdim tamam belki yarın ölecek olsam onu sadece onu ömrümün sonuna kadar sevmiş olacaktım ama o bunun fakında bile olmayacaktı.

Aslında böylesi daha iyi olmuştu...

Ama o cümleyi söylediğimde mert hiç tepki vermemişti o yüzden bu kadar pişmanım. Bundan sonra ne olacağı hakkında da en ufak fikrim yoktu...

Off nehir bok vardıda o arda şerefsizinin evine gittin! Ne kadar safsın insanlara ne kadarda kolay güveniyorsun öyle. Sen yufka yüreğini herkese açarsan bir gün kol böreği olarak sana geri döner.

Oha iç ses bak sen iyice edepsizleştin ya ama ne olursa olsun maalesef yine haklısın annesi çok hasta sanıp gitmiştim ama benim iyi niyetimi suistimal etmişti...

Bu yaşadıklarımın ağırlığı yakıyordu canımı. Daha ne kadar taşıyacaktım bilmiyorum. Ben hala gülüyordum bu yaşadıklarıma rağmen gülebiliyordum. Ama gülüşlerimede çok yükleniyordum.

Gülüşlerim acılarımın üstünü örtmeye çalışan ağır işçilerdi...

MERT

Dün geceden beri salonda bir başıma oturmuş gözlerimi aynı noktaya sabitlemiştim belkide bir defa bile kırpmamıştım . Olanları düşünüyordum Nehir'i kaçırdığımdan bu yana ne yaşadıysak dün geceden beri sanki bir şerit gibi geçiyordu gözümün önünden.

Hemde bir kez değil 2-3-5-10-100...

En sonunda nehir kendi ağzıyla itiraf etmişti beni sevdiğini bu çok değişik bir duyguydu... Tam nehire ısınmışken o yalan nehirin öz ailesinin üvey olduğu yalanı  çıkmasaydı belki ortaya, onu sevebilirmiydim.. bilmiyorum.

Ve o yaşadıklarımdan sadece bir soru takılmıştı aklıma,

ŞİMDİ NE YAPACAĞIM?...

Ve bu soru dün geceden beri beynimi kemiriyordu bu çok sinir bozucuydu.

Çalan telefonun sesiyle bu düşünceleri şimdilik bir kenara bırakmıştım.Arayan gökhandı. Ona çok önemli bir durum olmadığı sürece arama demiştim kötü birşey mi olmuştu!

Hiç bekletmeden telefonu hemen açtım.

"Alo mert"

"ne var!"

"sana kötü bir haberim var"

"söyle"

"ama bu haber senin özelliklede nehirin hiç hoşuna gitmeyecek"

"uzatma lan söyle"

"......"

Duyduğum şeyler karşısında telefon elimden istemsizce kaymıştı.Bu çok kötü bir haberdi.Bunu nehire nasıl söylerdim. Yıkılır mahfolur...

Ama söylemem gerekiyor bir şekilde öğrenecek benden öğrenmesi daha iyi olacak en azından yanında olurum...

NEHİR

Of ne olduysa oldu artık ne yapabilirim olmuşla ölmüşe çağre olmaz. Olanı biteni bir kenara koyup okula gitmek için hazırlanmıştım.Tam yatağımı yapacaktım ki odanın kapısının açıldığını farkettim.

Sırtım kapıya dönüktü o yüzden kapıya doğru dönmüyordum.

Of başakla barış dün gece eve gelmemişlerdi o zaman geriye tek bir seçenek kalıyor kapıyı açan mert'ti ! 

Hiç bişeyden habersiz yatağımı yapıyordum ama istemsizce alt dudağımı ısırdığımın farkında değildim. Köşeye sıkışmıştım.

Nehir boku yedin açıkla bakalım adama dünü..! Sus iç ses sus zaten çok sıkıştım.

Nasıl bakacam şimdi ben mertin yüzüne ama bir şekilde bakmam gerekiyor. Off sıkıldım ya dayanamıyorum artık ne olacaksa olsun. Tüm cesaretimi topayım merte döndüm.

"Nehir(mert) sana birşey söylemem lazım"

ikimizde aynı anda söylemiştik bunu

"önce sen" evet yine aynı anda söylemiştik.

"Nehir önce şöyle bir oturalım."

Mertin yüzündeki ifadeyi tanıyordum ne kadar üzüleceğim hatta yıkılacağım bir haber verecek olsa bu ifade belirirdi yüzünde duygularını o kadar iyi saklamasına rağmen bu ifadeyi hiç saklayamıyordu... Şimdi ne vardı sırada başka birşey kaldıramazdım lütfen kötü bir şey olamamış olsun.

"Mert birşey mi oldu?" 

Soruyordum ama cevabını duymak istemiyordum 

"Nehir bak sana birşey söylemem gerekiyor. Bu seni çok üzecek ama sen güçlü bir kızsın bunu bana çoğu kez kanıtladın bununda üstesinden gelirsin Ben hep yanındayım."

Mert neden böyle konuşuyordu biliyordum yine kötü birşey olmuştu dizlerimin bağı çözülmüştü içimdeki korku git gide artıyordu sırada ne vARDI !.

"Mert lütfen uzatmadan söyle"

Sesim korkak ve titrek ama net çıkmıştı. Boğazım düğümlenmişti gözlerimin içi yanıyordu. Alacağım haber kötü bir haberdi  bunu biliyordum. 

Ama bu kez kaldırırmıydım yoksa düşermiydim işte bunu bilmiyordum...

AARKADAŞLAR BÖLÜM KISA OLDU BİLİYORUM AMA ARTIK HER GÜN BÖLÜM YAYIMLAYACAĞIM AMA  KISA KISA YAYIMLAYACAĞIM ÇÜNKÜ BENDE ÇOK YORULUYORUM. NEHİRİN ALACAĞI HABER MAALESEF HEPİMİZİ ÜZECEK 

YORUMLARINIZI BEKLLİYORUM FİKİRLERİNİZE....

NEFRETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin