25.BÖLÜM SENİ İSTİYORUM...

554 30 20
                                    

NEHİR

1 AY SONRA...

Anne sensiz o kadar çağresiz o kadar yanlızımki;

Sen giderken nasıI mı çaresizdim? AnIatayım. Koskoca orman yanıyordu ve benim gözIerimden başka yerde su yoktu!


Sen gittikten sonra sanki bütün acılarımı unutmuştum sadece içimdeki yangının sebebiydin sen

Ama iyikide mert burda yanımda,  çünkü Aynı dili değil,aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir.Ve benim duygularımı sessiz çığlıklarımı duyabilen tek kişi şu an burda yanımdaydı. Evet o

"MERT SOLMAZDI"

Gözlerimdeki yaşlar kurumuş ve göz pınarlarımda sert çapaklar haline gelmişti. İçimdeki burukluk kalbime yansımış ve beynimdeki düşüncelerle bu  günde  annemi görmüştüm rüyamda. Bir aydır her gece rüyamda görüyordum. "Ayağa kalk düşme" diyordu bana

Yavaşça gözlerimi araladım karşımdaki  mertti. Onunla yatmıştım. Demek o yüzdendi kalbimin bir tarafı kan ağlarken diğer tarafındaki ferahlık...

Belime dolanan ellerini yavaş bir şekilde kaldırmıştım. Ayağa kalkıp lavaboya doğru gittim. Aynaya baktığımda kendimden korkmuştum.

Göz altım şişmişti gözlerimde halka şeklinde şişmeler vardı çok ağlamıştım o yüzden gözlerim küçülmüştü.Gözlerimdeki çağresizlik karşımdaki insanın vicdanını tetikleyecek şiddetteydi. 

Mertin bana acıması normaldi. Acınacak durumdaydım ama kendime bunu yapmaya devam etmemeliydim. Evet annem artık yok ama ağlayarakta onu geri getiremezdim. O yüzden ağlamayacaktım ama anneme verdiğim sözden dönmeyecektim  söz vermiştim ona bunu yapanları bulacaktım.

Aynadaki berbat halime bakıp daldığım düşünceleri bir kenara bırakmıştım. Elimi yüzümü yıkadım. Artık

üzümek....

ağlamak...

bağırmak...

YOK. SADECE ANNEME BUNU YAPANLARI BULACAKTIM VE AYNISINI ONLARA YAPACAKTIM.

 Yanımnda ne kadar kapatıcı fondoten makyaj varsa lavaboya geçip yüzüme çeki düzen vermiştim. sıra elbisedeydi

Yüzüme yerleştirdiğim  gülücükle dolabımı açtım. 

hmm acaba ne giysem...

sarı elbise ıyy çok banell...

o zamaaan kapri kot... offf bunlarda tam ergen havası ya 

hah buldum şu siyah elbise güzel olabilir diz üstü ve göğüs dekoltesi süper...

Üzerimi değişmek için pijamalarımı çıkartacaktım mertin uyuyup uyumadığını kontrol ettim. Uyuduğundan emin olduktan sonra üzerimi çıkardım.Arkama dönük bir şekilde elbisemi giyindim arkamdaki fermuarı kapatacakken  ensemdeki nefes ve kulağımdaki o ses hiç yabancı gelmemişti. 

"vücudunun bu kadar güzel olduğunu tahmin etmemiştim "

Heyyy bi dakika o uyumamışmıydı . Pis sapık !!!

"seni pislik"  tam merte dönecekken beni durdurdu

"sakin ol nehir sadece fermuarı kapatacam" 

fermuarı kapattıktan sonra  ona döndüm sinirli bir şekilde

"sen ne yapıyorsun utanmıyormusun beni taciz etmeye he"

"Hadi ama nehir, yapmaaa uyanık olduğumu sende biliyordun bilerek yaptın" alaylı bir şekilde gülümseyip göz kırpınca benim sinirlerim tavan yapmıştı tabi 

üzerine yürüyüp onu  ittim iki üç kapışmadan sonra dengemi kaybettim yatağa düşmüştüm daha doğrusu düşmüştük...

Gözlerimi açtığımda mertin üzerinde olduğumu gördüm saçlarımı hepsi yandan sarkarken mertle dudaklarımız çok yakındı. Ve beni kalbim ilk günki gibi çarpıyordu. Mert dudağını bir cm daha yaklaştırmıştı dudağımdaki sıcaklığı hissetmiştim. Beni öpmüştü ve itiraf ediyorm

Bu bana çok huzur veriyordu. 

Kendimi silkeleyip uzaklaşacaktım ki beni tekrar kendne çekmişti bu kez ben onun altındaydım

"seni istiyorum" mert bunu söylemişti. İnanamıyordum. Böyle birşeye hazır değildim.

"Hayır. lütfen şimdi olmaz"

beni dinlemiyordu gözü dönmüş gibiydi.

"nehir seni istiyorum. Bana şimdi hayır dersen bir daha asla o konuda senin yanında olmam başak gibi sadece arkadaşça yanında olurum karar ver" ben buna hazır değildim mert benden böyle birşey bekleyemezdi. Bir süre cevap vermeyince üzerimden kalktı. Kapıyı sert bir şekilde çarpıp odadan çıkmıştı.

Ama mertin benden böyle birşey istemeye hakkı yoktu. Belkide vardı

bilmiyordum.

Şu ana kadar hep yanmdaydı bir ke bile isteğim dışında bana dokunmamıştı. İsteseydi bana tecavüz edebilirdi bunu yapmaya çok fırsatı vardı ama yapmadı. Şimdi bile yapmak isterken benden izin aldı. 

Odadan dışarı çıktım mert salonda tv izliyordu yanına oturdum. Ortamdaki bir süreliğine sessizlik üzün sürmemişti ki mertin; 

"nehir" demesine fırsat vermeden elimle onu susturdum ve bu kez dudaklarına eğilen ben olmuştum beni taşıyıp yatak odasına götürüp kapıyı kapattı...

EVET ARKADAŞLAR MERT VE NEHİRİN ÖZELİ ... O YÜZDEN   BİZ KARIŞMAYALIM :D ZATEN BU KONULARDA YAZILMAZ YANİ BEN YAZAMAM O YÜZDEN OLDUĞU KADAR 

NEFRETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin