Kaos'un Üç İblisi

Birine Geç Kalmak

Zed giyinmiş bir biçimde yatağında otururken karşısındaki tilkiye bakıyordu. Onu görünce büyük bir şok geçirse de tilkiyi görmek iyi hissettirmişti.

"Artık giyindiğime göre anlatmaya başlayabilirsin Rexila."

"Yüz ifadeni görmeliydin Zed."

Tilkinin kahkahası zihninde yankılanırken gözlerini kısarak Rexi'ye baktı.

"Birden odama giriyorum ve beklemediğim bir misafirle karşılaşıyorum bence gayet normal bir tepkiydi."

Sessizlik oluşurken Zed tekrar konuşmaya başladı.

"Artık buraya nasıl girdiğini ve neden girdiğini açıklayacak mısın?"

Tilki yere kıvrılırken gözlerini kapattı. Sarı ve bal köpüğü arasında ki gözlerini kapatırken Zed'in zihninden cevap vermeyi unutmadı.

"Tabikide hayır."

Zed odasını işgal eden garip tilkiye artık şaşırmıyordu. Kafasını iki yana sallarken yatağına uzandı. Bu konuyu daha sonra konuşmak için rafa kaldırmıştı. Ne de olsa cevap vermiyorsa zorla öğrenemezdi. Gözleri kapanan Zed eve giren arkadaşlarını duymamıştı bile.

Aşağıdan gelen kahkaha sesleriyle gözünü açan iki kişi anlamsızca birbirlerine baktı. Zed ne olduğunu anlayınca nedensizce Rexi'ye açıklama yaptı.

"Arkadaşlarım gelmiş olmalı. Ben gidiyorum, gelmek istersen gelebilirsin."

Rexila biraz daha Zed'e baktıktan sonra gözlerini kapatıp uykusuna geri döndü. Zed bilmese de o uyurken bile sürekli onu izlemişti ve günlerdir uykusuzdu. Zed uyuyan tilkiye bakıp sessizce odasından çıktı. Tilkiye neden böyle davrandığını bilmese de arada onu bir insan yerine koyup ona göre davranıyordu. Bir süre kapalı kapısına bakmaya devam etti. Düşüncelerini nihayet toplayabildiğinde alt kata indi. Sonunda herkesi bir arada gördüğünde yabancı biri dikkatini çekmişti. Kızıl saçları ve yeşil gözleriyle resmen bir afet Sera ve Lean'ın arasında kahkaha atıyordu. Daha dikkatli inceleyen Zed yüzündeki yara izinin bile ona yakıştığını fark etti. Bir süre daha ayakta onları izlerken diğerlerinin durumuna bakıyordu. Calum ve Rust'ın gülerek konuşmaları ise onu oldukça şaşırtmıştı. Sonuçta Calum'u tanıdığından beri hiçbir şeye tepki vermediğini iyi biliyordu.

Ben gideli neler olmuş böyle.

O an kendini fazlalık gibi hisseden Zed arkasını dönecekken kızıl saçlı kızla göz göze geldi. Bir süre birbirini süzen ikiliden ilk konuşan Katarina oldu.

"Hey sende kimsin?"

Herkesin dikkati Zed'in olduğu yere kayarken herkes birkaç saniye sessizliğe gömüldü. Ayağa kalkıp Zed'e koşturan kişi ise Leandan başkası değildi.

"Dostum ne ara döndün. Sera seni sorup durdu."

Sera abisinin sözü üzerine kaşlarını çatarak mızmızlandı.

"Merak etmem gayet normal. Hem kendin meraktan delirmemiş gibi davranma abi. Bütün gün Calum'a Zed içerikli yüz soru sorduğunu unuttun sanırım. "

Zed birden hissettiği sıcaklıkla gülümsedi. Zor şeyler yaşamış ve kendini fazlalık olarak hissetmişken aslında öyle olmadığının farkına varmıştı. Gözünden süzülen bir damla yaşla, gözlerinde mavi bir ışık parladı. Uğursuz kan kırmızısı bir anda ışığı yok ederken, Zed kendisine sarılan Lean'a karşılık verdi. Uzun süre Zed'in başının etini yiyen Lean sustuğunda beklenen soruyu Calum dillendirdi.

"Saçların ve gözlerin değişmiş."

Her ne kadar bir cümle olarak dursa da özünde bir soruydu. Nasıl oldu bu? der gibiydi...