Kaos'un Üç İblisi

Av ve Avcı

Zed tavandan gözlerini ayırırken dik dik Reyna'ya bakmaya başladı. Bu kıza karşı nedensiz bir nefret hissediyordu. Daha fazla oyalanmadan odadan çıkarken Lean ve Sera'ya seslendi.

"Onunla istediğinizi yapabilirsiniz."

Sera şeytani bir sırıtmayla karşısındaki kıza bakarken uzun zamandır kimseye zarar vermediğini fark etti. Aşık olduğu adam yanındayken içi hep iyilikle dolu olsa da şimdi tamamen klanını kaybettiği zamana dönmüştü. Gözünü kırpmadan, elleri bile titremeden birine işkence yapabilirdi. Sevimli suratının arkasındaki iblis yavaşça ortaya çıkarken ellerini kızın uzun siyah saçlarına attı. Bir kız için saçın ne kadar önemli olduğunu biliyordu.

"Merak etme canını yakmayacağım."

Reyna şaşırarak kıza baktığında onun sevimli gülümsemesi içini bir nebze dahi olsa rahatlatmıştı. Sera eline hançerini alırken gözlerini kapatıp kendisine teşekkür eden Reyna'ya karşılık vermeden saçlarından kalın bir tutam aldı.

"Teşekkür ederim Sera."

Cümlesinin bitmesiyle saçlarında hissettiği boşlukla gözleri kocaman açıldı. Bağlı ellerini saçına götürmek istese de bunu yapamayacak kadar acizdi... Gözleri dolarken saçlarının kesilmesini sessizce izledi.

"Sana yeni bir saç modeli yaptım. Bana teşekkür etmelisin."

Reyna yutkunurken içinde bir buruklukla sessiz kaldı. Yıllar önce aldıkları bir kararın klanının felaketi olacağını nerden bilebilirdi ki? Lean sessizce izlerken aklına daha iyi bir fikir geldi. Fiziksel yaralar iyileşebilirdi, o zaman neden kalıcı bir iz bırakmıyorlardı?

"Sera, gidelim mi?"

Sera abisine bakarken şaşkındı. Onu öylece bırakacaklar mıydı? Ona merhamet mi etmişti?

"Ona merhamet mi ediyorsun Lean?"

"Sera, hadi."

Sera abisine dişlerini sıkarken hızla odayı terk etti. Lean yalnız kaldığını anlayınca içindeki nefreti bastırarak sıcak bir şekilde gülümsedi. Oyunculuğu neredeyse Zed ile yarışacak boyuttaydı...

"Biraz dinlen olur mu? Sana biraz fazla yüklendiler sanırım."

Reyna tereddütle bakarken arkasını dönüp giden gencin arkasından gülümsedi. Içinden geçenler ise sadece şunlardı..

Bu iblislerin arasında bir tane insan hayatta kalabilmiş. Ne kadar iyi biri.

Reyna gülümsemeye devam ederken olacaklardan bi haber son mutluluklarını yaşıyordu...

Sera, oturma odasında sinirli bir ifade ile otururken karşısına oturan abisine dik dik baktı. Ona cidden inanamıyordu.

"Ona iyi davrandığına inanamıyorum! Neden bunu yaptın Lean?"

Lean derin bir nefes alırken kız kardeşinin bu sinirli haline baktı. Kafasını olumsuz anlamda sallarken ona biraz daha yaklaşmak için eğilir pozisyona geldi.

"Ne iyi davranmasından bahsediyorsun Sera? O sadece bir av. Avım ile oynamak benim en büyük zevkim. Ona kaçabileceğine dair bir umut verirsin ve sonra onu elinden alırsın. Biz onun yanındayken zaten bir umudu yoktu. Sadece birkaç gün ona umutlanması için zaman vereceğiz."

Sera abisini dinlerken kafasını geriye atıp homurdandı.

"Yine de ona biraz işkence yapabilirdim."

"Ona istediğin zaman işkence yapabilirsin. Ona böyle davranmaya devam et. Böylelikle kötünün içindeki iyi olarak beni görmeye başlayacak. Böylelikle planımı daha rahat uygulayabilirim."