Simula Pa Nung Una // (Completed)

Pagtatapos

Maraming salamat po sa pagbasa ng kwentong ito! Hindi po ako magaling magsulat ng kwento pero alam ko pong nailahad ko ang aking mga naiiisip para sa kwentong ito. Maligayang Pagtatapos sa kwentong ito.

—

Timothy's POV

Dahan- dahang bumukas ang dalawang pintuan at iniluwa nun ang pinakamagandang babaeng nakilala ko sa buong buhay ko. Dahan- dahan siyang naglakad, nakangiti, kapit- kapit ang palumpon ng bulaklak.

Nang makarating siya sa gitna ay sinabayan na siya ng kanyang ama at ina na maglakad papunta sa akin, sa may altar.

Nang magtama ang tingin namin ay doon na tumulo ang luha ko. I always dream of waiting her on the altar, seeing her walking down the aisle.

Napatingin ako sa mga taong naririto sa espesyal na araw na ito. Lahat sila ay nakatingin sa mapapangasawa ko. Lahat sila ay nakangiti. Ang iba naman ay umiiyak nang tahimik habang nakangiti. Napatingin ako sa mga kaibigan ko. Eksakto naman na napatingin sila sa akin. Ngumiti sila at tumingin sa akin nang nakakaloko.

Naalala ko ang mga pighating naramdaman ko nang umalis si Beatrix. Naalala ko kung gaano yun kasakit.

"Dude, ano bang problema mo? Kanina ka pa humahagulhol jan." Saad ni Stephen na kanina pa nakangisi.

"Oo nga," Panggagatong naman ni Tyrell.

Kinwento ko ang pag- alis ni Beatrix sa kanila at lahat sila ay tumawa.

"May nakakatawa ba? ha?" Saad ko sa kanila.

"Matalino ka sana, bobo ka lang sa pagmamahal. Dapat sinundan mo." Sabi naman ni Groff.

"Pero kung sabagay, kung sa'yo talaga, babalik yan." Saad naman ni Quade.

Tama si Quade. Kapag nakatadhana na talaga sa akin, babalik talaga. Bumalik si Aureal.

Bumuntong hininga ako at pumasok na sa conference room nila Beatrix kung saan nagaganap ang mga malakihang meetings ng kumpanya niya.

Nang makapasok siya ay kuminang ang mga mata ko, naramdaman ko ang init ng pisngi ko. Nang ngumiti siya ay napaigting ako ng panga ko.

Sasabihin ko na sana sa kanya ang nararamdaman ko nang dumating si Danial at kinaladkad siya paalis. Kung makakaladkad naman, akala mo may sila.

Dahan- dahang inilahad sa akin ni Tito ang kamay ni Beatrix. Tinanggap ko naman iyon. Niyakap ako ni Beatrix at niyakap ko siya pabalik. Niyakap naman ako ng mga magulang niya na magiging magulang ko na din.

"Alam mo na ang gagawin mo, Timothy ha?" Saad ni Tito.

"Opo, Tito." Sabi ko.

Ngumiti silang dalawa at pumunta na sa kanilang upuan. Dahan- dahan kong inalalayan si Beatrix papunta sa may altar.

Binati ni Father ang lahat at sinimulan na ang seremonya.

When I started to tell her a message, I break down. Sobra ang hagulhol ko. Binalewala ko ang lahat, binalewala ko na lalaki at matatag ako. Kasi pagdating talaga sa babaeng ito, iba na ako, Ibang- iba. Umiyak din siya nang makita naghahagulhol na ako.

The event went well. Pagkatapos ng kasal ay umuwi na kami ni Beatrix sa bahay namin. The both of us are happy, lalong- lalo na ako.

Nang makauwi sa bahay ay nag- gayak na kami para matulog. Nang nasa CR siya ay kinuha ko na ang gitarang binili ko para lang makantahan siya ng kantang nakita ko sa internet at sobra akong nakarelate dun, sana siya din.

Nang makalabas siya ay kumanta na agad ako,

“Simula pa nung una hindi na maintindihan nararamdaman
Naging magkaibigan ngunit di umabot ng magka-ibigan
Tanggap ko yun nuon, kampante na ganun nalang
Sapat na na kasama kita kahit hanggang dun nalang

'Di nalang ako lalapit
'Di nalang titingin
Para hindi na rin mahulog pa
Sayo'ng mga mata

Siguro nga napamahal na ko sayo, oo
Di naman inaasahan
Di naman sinasadya
Pero alam ko rin naman
Hanggang dito nalang
Lilimutin ang damdamin
Isisigaw nalang sa hangin
Mahal kita
Mahal kita”

"Mahal din kita, Timothy."

“Sinubukan ko naman na pigilang ang nararamdaman
Kahit mahirap lumayo at umiwas sayo
Pano ba naman
Isang ngiti, isang tingin, kahit boses mo na ring nakakatunaw
'Wag nang pansinin
Delikado na, delikado na

Hirap paring hindi lumapit di maiwasang tumingin
Mukha yatang ako'y nahulog na
Sayo'ng mga mata

Siguro nga napamahal na ko sayo, oo
Di naman inaasahan
Di naman sinasadya
Pero alam ko rin naman
Hanggang dito nalang
Lilimutin ang damdamin
Isisigaw nalang sa hangin
Mahal kita
Mahal kita

Nakatingin mula sa malayo
Tanggap ko nga ba 'to?
Sapat na nga ba 'to?

Pero ikaw na ang lumapit
Nasa akin ang tingin
Hinawakan ang aking kamay
At sabay sabing”

Napatigil ako nang dinugsungan niya ang kanta at siya na mismo ang kumanta ng mga lirikong iyon,

“Siguro nga napamahal na ko sayo, oo
Di naman inaasahan
Di naman sinasadya
Sinubukan ko naman
Na pigilan nalang
Pero ikaw ang gusto ko
Isisigaw ko sa mundo
Mahal kita
Mahal kita
Mahal kita
Mahal kita”

"I love you too, My Wife! I love you too!" Saad ko at siniil siya ng halik.

Pagkalipas ng ilang buwan ay nanganak na si Beatrix. And after the day she give birth to our child, Beatrix' Dad died. He waited not only for us but also for his grandchild.

Tapos