BU KİTAP YAVBAH HAYRAN KURGUSU OLUP, YAVBAH FANDOMA İTHAFEN YAZILMIŞTIR.
Obsesif kişilik bozukluğu olan, bu hastalığı kendine pek dert etmeyen iki genç, kısa bir süre sonra hayatlarının hastalıkları yüzünden karardığı gerçeği ile yüzleşirler.
Tedav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhabalar, bebeklerim :D Sizlere kısa bir bölüm getirdim ama kısa yani. Devamını buraya yazacağım. Sadece bölüm gelmesini çok istediğiniz için salıyorum :D Bir de ben yazıdığım gibi salıyorum gördüğünüz gibi.. Lütfen sormayın bölüm ne zaman diye, çünkü cevap veremiyorum hepinize tek tek. Burada duyurulur.
Hazır olunca yolluyorum ve ne zaman yazağımı ben bile bilmiyorum :)
44. BÖLÜM
Beyaz önlüğü üzerime giydiğim gibi saçlarımı omzumdan havalı bir şekilde savurdum. Su'nun bizi her şeyden haberdar etmesi ile arabaya atlamış ve kendimizi bahsı geçen eczanede bulmuştuk. Büyük bir eczane değildi, tam aksine küçüktü. Mahallelerde olan eczanelere benziyordu, pek dikkat çekici değildi.. Şimdi de küçük bir sahne canlandıracaktık.. Ben az önce Yavuz'un hırpalayıp kollarını, ayaklarını ve ağzını bağladığı eczanecinin önlüğünü giymiş, the sahte eczaneci olacakmtım! Canım Yavuz beyciğim ise az sonra gelecek olan herifi paketleyip planımızı hayata geçirmek için ayaları ile oynayacak kişiydi. Bakıyordum da, keyfin yerinde, Bahar'cığım.. Olmaz mı, canım iç ses? Ekşin yaşıyoruz şunun şurasında.
Önlüğün cebine soktum ellerimi. Sağ cebinde bir şeyler vardı. Kaşlarım havalandı, sağ cepteki nesneyi aldığımda kaşlarımı indirdim ve dudaklarım istemsizce gelirdi. Eczanecinin cebinde aynanın ne işi vardı yahu? Kahvelerimi köşede ağzı bantlanan adama çevirdim. Kaşlarını kaldırmış, gözleri ile onu çözmem için yalvarıyordu ama bu artık pek mümkün değildi. Çünkü bu işin sonunda konuşturulacaktı. Bildiği bir şeyler olabilirdi.
"Ayna fikri güzel.." dedim, gülümseyerek. Aynanın kapağını kaldırıp kendimi inceledim. Dudaklarımdaki bordo ruj, göz kapaklarımdaki kahvemsi, hafif gölgeli makyaj.. Oldukça havalı gözüküyordum. Tıpkı bir ajan gibi, Bahar'cığım. Aynen! Sadece deri kıyafetlerim yoktu.
"Şu bordo ruju çıkarsan olmaz mı?" dedi Yavuz huysuzlanarak. Kazağının kollarını dirseğine kadar katlanmıştı. Kollarını eczane bankosuna yaslamış, hafif eğilerek aramızdaki camın tam ortasında duran küçük pencereden bana bakıyordu.
Aynayı kapatıp cebine yerleştirdim ve ona doğru eğildim. "Olmaz.. Sevdim ben.. Sen sevmedin mi?"
"Sevdim.." dedi serseri bir tebessümle. "Azdırıyor beni.. Şimdi atlayacağım üzerine, eczane fantazisi yapacağız.."
"Ha, Ha, Ha!" diye güldüm yapmacık bir şekilde. Ellerimi bankoya yaslayıp ona doğru iyice eğildim. "Üzerime atlayacakmışmış! Evde ortam, teklif ve ısrar vardı da ne oldu? Beyimizin sevişesi gelmedi!" Gözlerimi devirdim. "Paçoz! Sen ne anlarsın sevişme keyfisinden?" Adama çok iyi koşuyorsun, pardon uçuyorsun, Bahar.
"Sen çok anlarsın ya.." diye güldü Yavuz. "Gören de yıllardır sevişiyorsun sanacak!"
Omuz silktim. "Libidomu geç keşfettim ben! Ne yapayım?"
