BU KİTAP YAVBAH HAYRAN KURGUSU OLUP, YAVBAH FANDOMA İTHAFEN YAZILMIŞTIR.
Obsesif kişilik bozukluğu olan, bu hastalığı kendine pek dert etmeyen iki genç, kısa bir süre sonra hayatlarının hastalıkları yüzünden karardığı gerçeği ile yüzleşirler.
Tedav...
Yeni bölüm ile geldim, bayağı bir yazdım yalnız. Umarım beğenerek okursunuz. Diğer kitaplara ne zaman yeni bölüm gelecek bilmiyorum. Son zamanlarda instagram ve bu kitapla uğraşıyorum. İnstagramda aktif olmaya çalışıyorum, burayada bölüm yazmaya.
5061 Kelime, 30 sayfa.
Lütfen emeğe karşılık olarak yıldıza basmayı unutmayınız. Ayrıca yorumlarınızıda bekliyorum. Hayalet okurlar var. Siz yarım saate bir bölümü okuyorsunuz ama bunu yazmak iki-üç saatimi alıyor benim. Lütfen, biraz beni de anlayın. Yorum yapın. Yorumları görünce hevesleniyorum ve yazmaya başlıyorum :)
Ek not; Bölüm sonunda beni değil, Yavuz'u sövün :D
Bir Ek not daha; Hikayenin finali hazır, gidişatı da en başından hazırdı. Yani senaryo tamdı yazdığımda.
Playlist:
Tuna Kiremitçi&Sena Şener- Birden geldin aklıma
Belalım benim- İpek&Mert
Billie Eilish ft Khalid- Lovely
Ece Seçkin- Olsun
Simge-Vicdanın Affetsin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
51. BÖLÜM
Küçükken annem bana masal okurken, birgün kendi prensimi bulmanın hayali ile uykuya dalardım. Rüyalarımda prensimi görmezdim ama kendimi bembeyaz bir elbisenin içinde, masmavi bir atın üzerinde görürdüm. O zamanlar çok üzülürdüm. Çünkü prenslerin atı bembeyaz olurdu. Oysa benim prensimin atı masmaviydi. Çocukluk aklı işte. Oysa ben nereden bilebilirdim ki, günün birinde bütün beyaz atlı prensleri kıskandıracak, bütün prensesleri kendine hayran bırakacak bir prensle tanışacağım. Bilemezdim. Annemlerin öleceğini de bilemezdim. Birini öldüreceğimi de bilemezdim. Ben, gelecekte bana, bize neler olacağına dair hiç bir şeyi bilemezdim.
Ben şu anı yaşıyordum. Akmakta olan zamanın içindeydim, onun yanındaydım. Az önce uykudan kapanan göz kapaklarım, şimdi söylediği tek bir kelime ile uykusuzluğa aralanmıştı. Onun ağzından duymak istediğim o sihirli kelimeyi öylesine bir zamanda işitmemiştim. Sevişmiştik, gecenin bir yarısı sevmişti beni uzun-uzun, sonra da kollarında uyuklamaya başlamıştım. Bana bu sihirli kelimeyi söylediğinde, şöminenin karşısında sadece ikimiz vardık. Şu anda akan zaman, sadece bize aitti. Şöminenin ateşi sadece bizi ısıtıyordu. Burada sadece biz vardık ve bizim olduğumuz bir evrene artık bahar gelmişti.
