ŞANS

bölüm 17

Ayy hadi devam edinn. Yorumlara gömülünn😂

-AMBULANS ÇAĞIRIN HEMEN!

Ağlıyordum deli gibi ağlıyordum. Benim yüzümden bu haldeydi. Ona bisey olmamalıydı. Didem beni kaldırmak istesede  engel oldum. Onu bırakamazdım. Nerede kaldı bu ambulans.

-NEREDE BU AMBULANS NERDEE?

yaklaşık 20 dakika sonra ambulan gelmişti. Ambulans ilk önce İlyas' ı aldı. Hemşire.

-Yakını olan var mı?

-Ben ben yakınıyım.

-Tamam gel bakalım güzelim.

Hemen ambulansa bindim. Diğerleri ne haldeydi bilmiyorum. Tek düşündüğüm şey ilyastı. Hastaneye yarım saat içinde gelmiştik. Yolda hemşireler bana bir sakinleştirici verdi. Ve İlyasın neyi olduğumu sordular. Birşey diyemedim. Neyiydim ki onun? Apar topar ambulanstan indik. İlyası hemen acil servise aldılar. Bende arkasından gidiyordum ki hemşireler durdu.

-Sizi alamayız lütfen

Kafa salladım. Zorluk çıkarmaya gerek yoktu. Bir köseye oturup başımı iki elimin arasına aldım. Neden böyle oluyordu herşey. Tam düzene girmiş derken yine başa sarıyordu. Hemde daha kötü bi şekilde. Ben bir köşede ağlarken didem ve mustafa geldi.

-Kuzum ağlama bak İlyas'ı tanırım o güçlüdür merak etme sen.

-Nasıl etmiyim didem görmedin mi ne haldeydi ya ona birsey olsaydı? Hala emin değiliz ne olduğuna. Benim yüzümden.

-Saçmalama senin yüzünden değil. O pislik Sibelin suçu. Sürtük.

Derken içeriden bir hemşire endişeli bir şekilde çıktı.

-A rh + kan ihtiyac acill.

Ne diyordu. Kan mı lazımdı? Neden? İlyas o kadar mı kötüydü. Ne yapmıştım ben ne yapacaktım. Ya ona birşey olursa. Nasıl bu vicdanla yaşarım. Ben bunları düşünürken mustafa

-Benim kanım uyuyor. Benden alın.

-Gel benimle.

Koşarak gittiler. Bir dakika benimde kanım uyuyordu.

-HEEY BENİMDE UYUYOR. BENDEN DE ALIN.

Didem beni oturttu.

-Bak kuzum iyi değilsin. Mustafadan alsınlar ihtiyaç olursa sendende alırlar. Halsiz kalırsın lütfen.

-Didem olmaz.

-Lütfen melis bi sakin ol ve beni dinle.

Sadece kafamı salladım ve ağlamaya devam ettim. Annem ve babam. Onlara haber vermemistim. Didemden aramasını istedim ve onaylayarak telefonumu alıp aradı. Annem çok endişeli konuşuyordu. Didem olayları anlattı. Annemlerde geliyordu. Peki ya İlyas'ın ailesi.

-Didem ilyasın ailesine haber ver.

-Melis ailesi yok

-Ne demek yok

-Baya yok. Bak kuzum bunları konuşmayalım. Sonra detaylı anlatırım.

-Hayır didem şimdi anlat.

-Bak annesi ve babası ilyası bırakıp gittiler. Nenesi ve dedesiyle yaşıyor. Küçükken gitmişler. Başka bir yere taşınmışlar. Ve onu götürmemişler. Dedesi ve nenesi şimdi gelmesin. İlyastan bir haber allaım öyle ariyim olur mu kuzum?

-Tamam

dedim.
Mustafa çıkmıştı. Ve yanıma geldi. Sibel ve emrede bu hastanedeydi. Pislik insanlar. Umarım geberirler. Yaklaşık 10 dakika sonra bir hemşire daha çıktı.