||ROCKABYE|| [Nomin/Jaeno]

12. Bölüm

Yorum yapmayı unutmayın*3*

Renjun Jaemin'in salonunda Jaemin'in hazırlanmasını bekliyordu.
Jaemin herhangi bir yere gitmeden önce üstünü değiştirmesi getektiğini söylemişti.
Renjun salonda gezinirken etrafı inceliyordu.

Jaemin'in oldukça rahat görünen sarı bir koltuğu vardı üstü ise renkli bir sürü yastıkla kaplıydı.
Raflarda bir sürü figür vardı çoğu Disney karakteriydi. Renjun bir kaçını tanıdığını fark edip sevinerek inceledi hepsini.
Jaemin'in merdivenlerde hızlı adım sesleri duyuldu.

"Çok afedersin, çok bekletmedim umarım." dedi Jaemin endişeli gözlerle Renjun'a baktı.
Renjun olumsuz anlamda başını salladı "Bekletmedim hem burada hiç sıkılmazdım zaten." dedi figürleri göstererek.
"Eşyaların senin gibi hissettiriyor. Senin gibi insanın içini ısıtıyor."dedi.

Jaemin utanıp yandan taktığı çantasının fermuarı ile oynadı.
Renjun Jaemin'in utangaç haline gülümseyip "Hadi gidelim." dedi.

Renjun'un kendi arabası vardı bu yüzden rahat bir şekilde yola çıktılar.

*
"Resmen randevuya çıktı inanabiliyor musunuz?" diye sordu Jeno grup üyelerine.
Hepsi misafirleri gittikten sonra salonda otumuş Jeno'nun şikayetlenmesini dinliyorlardı.

"Neden gitmesin anlayamıyorum?" diye sordu Taeyong "Jaemin çok tatlı birisi ve Ten'in söylediği kadarıyla Renjun ile çok iyi anlaşılar."
Jeno küskün bir şekilde Taeyong'a baktı .

"Ama onun ideal tipi bile değilmiş!" diye itiraz etti.
Mark titreyip duran telefonunu sinirle kapayıp bir kenera koydu.
" Dış görünüş her şey değildir. Belki de karakterine aşık olacak." diye gülümseyerek baktı Jeno'ya.
Jeno somurtup kollarını birbirine bağlarken Jisung onun saçma tavırlarına katalanamayıp "Madem gitmesini istemiyordun engel olsaydın hyung!" diye çıkıştı.

Jeno şaşırarak ona baktı "Neden engel olayım ki arkadaşımın mutluluğunu ben de isterim." dedi.
Jisung sinirle ayağa kalkıp "O zaman ne diye yaralı köpek gibi inildiyorsun? Ne bekliyordun ölene kadar senin onu fark etmeni mi bekleyecekti? Neden bu sefer sen biraz uğraşıp gözlerini açmıyorsun?" diye ardarda sıraladı cümlelerini.

"Onun hakkında ne hissettiğini bile bilmeden kıskançlık yapma! Bu kararsızlığının acısını Jaemin hyung çekiyor çünkü." dedi ve arkasına bakmadan merdivenlerden çıkıp odasına gitti.

Jeno şaşkınlıkla diğerlerine baktı "Ne diye çemkirdi bu bana? Jaemin beni ne diye beklesin?" diye sordu.
Mark göz devirip telefonunu aldı ve Jeno'nun omzunu sıvazlarken "Bilseydik üye alımlarında beyni olmayan başvurmasın derdik. Kader işte." dedi ve sallana sallana odasına gitti.

Jeno sızlanmak için Taeyong'a döndü ama Taeyong dünün yorgunluğunu uyuyarak atmaya başlamıştı.
Ben şimdi ne yapacağım diye düşündü Jeno. Jaemin'in kendisinden onu fark etmesini mi istiyordu ama onlar arkadaştı bu olmamalıydı.
*
Jaemin Renjun'un arabasından inmeden önce ona sarıldı.
"Her şey için teşekkür ederim çok güzel bir gün geçirdim." dedi.
Renjun da kollarını ona doladı ve gülümsedi.
"Bu bir randevuydu biliyorsun değil mi?" diye sordu.
Jaemin geri çekilip merakla Renjun'a baktı.
Renjun biraz kızarmış duruyordu.
"Ben senden çok hoşlanıyorum Jaemin." dedi.

Jaemin şaşırmış bir şekilde yanındaki çocuğa baktı.
"Ama ben.." dedi.
"Jeno'dan hoşlanıyorsun, biliyorum. Ben sadece bilmeni istedim içimde saklayabilecek bir tip değilim." diye sözünü kesiti Jaemin'in.
Jaemin üzgünce baktı Renjun'a özür dilemek istiyordu ama ortada böyle bir şey yoktu.

"Ama senden vazgeçmeyeceğim." dedi Renjun kısa bir sessizliğin ardından.
"Beni sevebileceğine inanıyorum."
Jaemin Renjun'un yamağına elini koyup baş parmağı ile okşadı.
"Kendini ikinci bir seçenek olarak görmeni istemiyorum. Üstelik daha yeni tanıştık birbirimizi tanımamız için zamana ihtiyacımız var."
Renjun olumlu anlamda başını salladı ve Jaemin'in elini biraz daha hissetmek için yanağını sürttü.

"Seni bekleyeceğim Jaemin." dedi Renjun. Jaemin olumsuz anlamda başını salladı ve elini geri çekti.
"Kendine bunu yapma! Ben buna değmem zaten." dedi ve arabadan çıkmaya yeltendi.
"Jaemin!" dedi Renjun sertçe Jaemin ona döndüğünde dudaklarını saran dudaklar ile donakaldı.

Bu doğru değildi ama çok uzun zaman yalnız başına beklemişti şimdi beklenmeye değer olmak ruhunu okşuyordu ve Jaemin buna karşı gelecek kadar güçlü değildi. Ellerini Renjun'un yakasına doladı ve kendine çekti işte bu şiddetli bir öpüşmenin tetikleyicisiydi.
İkisi derin bir şekilde öpüşürken Jeno gözyaşlarını akıtarak Jaemin'in evinin önünden uzaklaştı.

:) Birkaç gündür yoktum! Hani naptınız bakalım?