Yıldızlarımız Küsmesin - HUNHAN

5.Bölüm

O kadar içten gülüyordun ki, İçini kıskandım, için olmak istedim.

İlhan Berk

Elimi kumların üzerinde gezdiriyorken kulağımda güçlü bir melodi vardı. Bazıları üzgünken slow şarkı dinler, benim gibiler ise kafalarını susturmaya çalışır. Kumları avucumun içine sıkıştırırken batmalarını umursayamadım. Güneş ışıklarını yeni yeni gösteriyordu. Sehun çadırda uyuyordu. Huzurlu duruyordu ben çadırdan çıkarken.

Hafifçe gülümsedim.

Çok sevmiş olmalı. Baekhyunsa eğer o kişi, çok özel biri olmalı belkide.

"Yeni bir ilişkiden çıktın. Onu paylaşmaktan korkuyorsun çünkü kırgınsın." dedim kendime. Kum tanelerinden başka duyabilecek kimse yoktu.

"Son günlerde çok ağlak oldun biliyor musun?" Gülerek sildim gözümden kaçanı.

"Lanet olsun hiç istemiyorum. Kimsenin olmasın. Beni korusun sadece..." Dedim bencilce. O zaman bencilceydi benim için. Çünkü kafam, kalbim önümde dalgalanan denizden daha karmaşıktı.

*******

Elimdeki topu Baekhyunu vurmak için fırlattım. Tüm sınıf yakan top oynamaya karar vermiştik. Neşem az da olsa yerine gelmişti. Sehunla tek kelime etmemiştik. O Karşı takımdaydı. Atış sırası onlara geçtiğinde yerimi aldım. Kolay vurulduğum hiç olmazdı zaten ama bu sefer hızlı hareketlerimle sona kalmıştım.

Atış hakkı Sehun'daydı.

Bana baktı. Vurabilirdi. Kuvvetli kolları bunu kolayca başarabilirdi.

"Hadi Sehun." Dedi Baekhyun. Birbirimize bakıyorduk. Vurmadı. Top ayağımın önüne çarptı. vurdu mu bilmiyorum. Dokunmuştur belki. Hissetmedim. Sahadan çıktım.

"Luhan elenmedin nereye?!" gibi şeyler duysam da uğulduyordu her şey. Cidden bir psikologa ihtiyacım vardı. Derhal.

"Luhan!"

Arkama dönüp onu durdurdum. Elime çarptı.

"Biraz yalnız kalmam gerek."

"Pekala.. ama neden? Bana söyle ki gideyim." Elimi göğsünden çektim ve ofladım.

"Sehun ben yeni bir ilişkiden çıktım. Önümde flörtünle bakışmanı izlemek zor geliyor." diyemedim tabiki.

"Baekhyun'la yalnız kalın istedim."

"Neden? Beraber iyiyiz işte." derken gözüme gelen perçemi yüzümden çekti. O an bize bakan bir çift gözü çok net hissettim. Dönüp bakmadım. Biraz geri çekildim. Kırılmış biri olarak başka birinin kırılmasına neden olmak istemedim.

"Senden oldukça hoşlanıyor. Ona bir şans ver." dedim ve arkamı döndüm. Sonra geri dönüp lafımı tamamladım.

"Yakışıyorsunuz. Cidden. O kişi Baekhyun ise sevinirim. Seni üzecek biri değil. Kalbin onu istiyorsa erteleme Sehun-ah. Onu kaybedebilirsin. Benden onayı aldın. Eğer o kişi Baekhyun ise söyle bana. O kadar satırı hak etmiş olan oysa ona saygı duymalıyım. Özel biri çünkü senin kalbine girebilmiş. Mutlu ol."

Gülümsedim ve yeniden çadıra yürümeye başladım. Sevmeyi öğrettiği iyi olmuştu bana. Çünkü tam o anda onun için iyi olanı düşünürken kendimi düşünen ufacık bir düşünce bile yoktu. Sadece üzgündüm işte.