Yıldızlarımız Küsmesin - HUNHAN

6. Bölüm

Umut belki de gelecek sayfadadır. Kapatma kitabı.

Cemal Süreya

Umut.. İnsanoğlunu adam eden duygunun dilimizdeki tek kelimeye gizlenmiş hali.

İnsan umutla sarılmalı hayata, hayallerine, istediğine. Çünkü umut bitti mi tat biter, zorluk kalır. İşkence şekline dönüşür sabahları uyanmak. Eğer o yataktan kalkmak için gerektiği an kendini itmezsen bir daha kalksan da gücünü toplayamazsın. Gereken anda umuduna tutunmazsan bir daha kimse inandıramaz seni.

Umut seni, beni bulsun.

"O değil... O değil Sehun." dışarı çıktığımda mutlulukla sarıldım ona. O değildi. Ben umut etmenin kıymetini ilk o gün anladım.

"Dedim sana güzelim. Sen beni dinle dedim. Bak geçti." Sırtımı okşayan ellerini tuttum hızlıca.

"Ama hala kayıp Sehun. Hala kötü şeyler olabilir."

Arkama ilişti gözleri. Sonra hızlıca bana baktı geri. Gözlerim bozulmuştu hemencik doluyorlardı.

"Şşt.. bak annen hala etkisinde. Unut bu düşünceyi. Gözlerini hemen doldurma öyle. Baban aylarca gelmiyor Luhan. Ne zaman sürekli ulaşabildin ki? Bak görürsün elinde bir kese kağıdıyla gelecek." Dedi ve annemi yanımıza çekti. Üçümüz sarılıyorduk. Sehun ikimize de güzel şeyler söylüyordu.

O gün ona bir daha, bir kez daha büyülendim.

"Bayan Lu hadi bir şeyler yemeye gidelim. Renginiz kaçtı." Sehun'u onayladım. Annem cidden iyi görünmüyordu.

Bir eliyle benim elimi tutup diğer kolunu anneme vermişti.

Çok güven verici bir durumdaydım. Babamı sağ salim gördüğüm anda artık kafama bir şey takmayacaktım. Öyle bir karar aldım. Ne önemi vardı ki? Biri sizi kırdı mı? Milyonlarca insan kırgın. Bazıları sırf kırgın diye kızgın. Kaçalım.

Evet kaçalım. Madem üzüyor, kafamızı kaldırıp gökyüzüne bakıp yıldızları görelim. Gözümüzü açalım. Dünyaya..

Düşmeyelim kayalıktan, uçalım. Tam yere düşecekken kanatları açalım. Dimdik olalım.

Çünkü eğer kırgınsanız sudan çıkmış bir balıksınızdır. Kırabilirsiniz. Ve Dünya bu tarz şeyleri yapmak için çok kısa. Klişe ama doğru. Kısa ve biz uyanamadan sonlanabilir. Kurtarılmayı beklerken yaşlı bir adama dönmenin alemi yok. Gözünüzden akan tüm yaşlardan özür dileyin. Akabilirler, bu onların görevi. Ama onları boşa harcadıysanız eğer ki ben harcadım, özür dileyin onlardan.

Kurduğunuz düşleri öldüren insanları affedin. Çünkü karanlıkta sizi bir başınıza bırakan kişi kendini de karanlıkta kaybedecek demektir. Buna karma da diyebiliriz. Benim gibi insanlar kıyamaz, affettim gelmesin başına bir şey der. Ve eskiden bunu salaklık olarak görsem de şimdi buna yaslanıyorum. Şimdi affetmeye, umut etmeye, kaçmaya ve sevgiye yaslanıyorum.

Asla yalnızlıktan korkmayın. Binlerce yıldız orada yukarıda bir başına. Ama biz buradan baktığımızda büyüleniyoruz. Var mı beni büyülemiyor diyen? Bu kitapta aradığın yok. Çünkü yıldızlar ne kadar yalnız olsalar da, ne kadar karanlıkta sallanan bir ateş parçası olup kendilerini yakıp dursalar da asla yalnız değillerdir. Onları umut simgesi olarak gören bir sürü kalp tarafından büyüleyici bulunurlar. Ben ki bulduğum her yıldızlı şeyi odama doldurmayı seven bir çocuk, artık karanlıkta yanmayı korkutucu bulmuyorum.