Sweet Disaster✔️

1 1 °

Bella's Pov :

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Πολύ περίεργο πλάσμα ο άνθρωπος τελικά. Πόσο αντιφατικό και λυπηρό ταυτόχρονα είναι να προσπαθεί να καταπιέζει τα συναισθήματα του. Όταν νιώθεις ευτυχία, θα χαμογελάσεις. Όταν νιώσεις αδικία και προδοσία, θα θυμώσεις. Όταν όμως νιώσεις θλίψη και πόνο, θα κλάψεις. Τα συναισθήματα υπάρχουν για να εκδηλώνονται. Είναι αναγκαίο ό,τι πηγαζει από μέσα μας να εξωτερικευεται κι όχι να καταπιεζεται, κάτι που μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την υγεία μας. Η ιδέα του να κλαις, φαντάζει ως μια οδυνηρή εμπειρία. Τα δάκρυα είναι το μέσο που σε οδηγεί στην αντίπερα όχθη. Θα κλάψουμε αν μας συμβεί κάτι όμορφο, θα κλάψουμε απ' τα νεύρα μας, θα κλάψουμε όταν είμαστε θλιμμενοι. Κάποιες φορές ένα κλάμα είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για να νιώσεις ανακούφιση. Είναι μια κάθαρση, που σε φέρνει πιο κοντά στο να ξεπεράσεις και να απαλλαγείς από αυτά που σε κυνηγάνε μέσα στο μυαλό σου. Είναι όμως στιγμές που απλά δεν αντέχεις. Που ψυχικά δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στην εκατοστε περίσταση. Εκτονώνεται κλαίγοντας. Για οτιδήποτε νιώθεις σε απειλεί. Μια ανάμνηση, ένα παρελθόν. Το πιο αληθινό κλάμα το κάνεις όταν βρίσκεσαι μόνος σου. Κλαίμε πιο γοερά όταν είμαστε μόνοι μας, στο δωμάτιο μας μαζί με την θλίψη μας. Το κλάμα τότε είναι πιο δυνατό. Κλαίμε για να απελευθερωθουμε από ό,τι μας ποναει.
Πέρασαν 5 μέρες από το σκηνικό που συνέβη στο σχολείο. Δεν βγαίνω από το δωμάτιο, παρά μόνο για τουαλέτα και νερό. Στο δωμάτιο μου επικρατεί μόνο το σκοτάδι. Όλα τα παντζούρια είναι κλειστά και καμιά ηλεκτρονική συσκευή δεν υπάρχει πλέον εδώ μέσα. Συνήθως ή θα διαβάζω κάποιο βιβλίο ή απλά θα κοιτάω αδιάφορα τους τοίχους. Έχω φτάσει σε σημείο να μιλάω μόνη μου. Τις πρώτες μέρες, τα μηνύματα είχαν πάρει φωτιά. Κάποιοι έλεγαν πως λυπούνται με αυτό που συνεβη με εμένα και τον Άλεξ, κάποιοι άλλοι με έβριζαν και με χαρακτήριζαν με άσχημα επίθετα. Από τσούλα μέχρι πληρωμένη. Είμαι πραγματικά για λύπηση. Γιατί δεν μπορούσα εξαρχής να ήμουν απαρατήρητη όπως ήθελα από την αρχή; Γιατί να μπλέξω μαζί του; Ειχαν δίκαιο από την αρχή, όλοι τους. Έπρεπε να μείνω μακρυά του. Τον άχρηστο, τον άθλιο, τον παρτάκια. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ερωτεύτηκα ένα καθαρμα, που από την πρώτη στιγμή που με γνώρισε ηθλεε απλώς να με πηδηξει για να κερδίσει ένα κωλο στοίχημα. Γιατί; Γιατί σε εμένα;

"Bella μου, τι έχεις μικρή;" με ρώτησε ο Αχιλλέας μόλις μπήκε στο δωμάτιο μου κρατώντας στα χέρια του, έναν δίσκο με φαγητό.