Sweet Disaster✔️

7°

Bella's Pov :

~ Γνωρίζεις κάποιον και από το πρώτο λεπτό κιόλας το στροφόμετρο επικοινωνίας σας αγγίζει κόκκινο. Είναι σαν να τον ξέρεις δεκαετίες και θεωρείς πως περίμενες χρόνια να φτάσει η στιγμή που θα συναντηθεις με αυτόν τον άνθρωπο. Η οικειότητα σας χτυπά την πόρτα και η αμηχανία επιστρέφει ανεπιστρεπτί εκεί που θα έπρεπε να βρίσκεται, στο παρασκήνιο. Οι αυρες σας κουμπώνουν, τα βλέμματα σας ηλεκτριζονται και η έλξη που νιώθεις είναι ικανή να παρασύρει καθετί που σας χωριζει ή στέκει απέναντι σας. Είναι το πάθος, εκείνη η ορμητηρια δύναμη που είναι ικανή να κάνει παρανάλωμα κάθε ερωτηματικό που η λογική επιβάλει με θράσος μκαι φτάνεις στο απόλυτο, εκείνο που δεν φανταζόμουν πως κάποτε θα ζήσεις. Για εσένα υπάρχει μόνο εκείνος ο άνθρωπος που η οικειότητα και το πάθος σε έφεραν δίπλα του και σε καθήλωσαν στην θέση αυτή με έναν τρελό τρόπο. Ο κόσμος σου ανήκει εκεί. Είναι η αφοσίωση που σε κάνει να μείνεις οικειοθελώς μέχρι το τέλος. Κι όλα αυτά μαζί, σου δημιουργούν τη νέα αυτή κατάσταση. Μια σχέση δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τα τρία βασικά συστατικά. Μια σχέση σαφέστατα απαιτεί, διεκδικεί και παλεύει για πολλά οπως τον σεβασμό, την ειλικρίνεια, την σεξουαλικη ζωή, την αγάπη, την εμπιστοσύνη. Χωρίς αυτά τα στοιχεία, μια σχέση είναι ανόητη. Τουλάχιστον αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Τι να το κάνεις αν νιώθεις άνετος και ερωτευμένος όταν δεν νιώθεις έτοιμος να δωθεις ολοκληρωτικά σε έναν και μόνο άνθρωπο. Οι αδιάφορες σχέσεις μπορεί να έχουν πολλά, αλλά πάντα κάτι θα τους λείπει. Λείπει αυτή η σπίθα, αυτό το ενδιαφέρον. Ακόμη και η ζήλια κάνει καλό.

~ Έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε που επιστρέψαμε μαζί με τον Άλεξ από Σκωτία. Πλέον η καθημερινή μου ρουτίνα έχει επανέλθει κανονικά. Απλά πλέον σε αυτή την ρουτίνα προστέθηκε και ο Άλεξ. Ελάχιστα άτομα γνώριζαν για την σχέση μας. Δεν ςξεω αν μπορώ να το αποκαλέσω σχέση όλο αυτό που συμβαίνει ανάμεσα μας ή απλώς φάση. Ώρες - ώρες νιώθω πως ντρέπεται για εμένα. Φυσικά και γνωρίζω πως δεν είμαι σαν εκείνες που συνήθιζε να βγαίνει. Όλες τους ήταν ψηλές, όμορφες και πάντα ωραία ντυμένες. Ωστόσο εσι είμαι εγώ και δεν πρόκειται να αλλάξω για κανέναν. Η ζωή μου ήταν πάντα γύρω από τα βιβλία, με ελάχιστες εξαιρέσεις φυσικά. Δεν είναι πως θέλω να τον συστήσω σε όλους ωας το αγόρι μου απλά θελω να είμαι βέβαιη πως υπάρχουν κοινά συναισθήματα κια οαο τις δύο πλευρές. Μονάχα αυτό...

"Μπελα; Που ταξιδεύεις παλι;" με ρώτησε η Έλλη καθώς τρώγαμε στην τραπεζαρία του σχολείου.