Sweet Disaster✔️

4°

Bella's Pov :

~ Μόλις αρχίσει η βροχή, σημαίνει ότι μπήκε το φθινόπωρο. Η αγαπημένη και ίσως λιγάκι παρεξηγημένη βροχή την οποία εμείς οι φανατικοί, ανυπομονούμε να νιώσουμε να μας βαράει από παντού. Φανατικοί με τον καλό λογο. Είναι ένα είδος κάθαρσης η βροχή, που δεν θα πάψω ποτέ να νοσταλγώ. Τη νιώθω να με πλημμυρίζει από την κιρη8ως τα νύχια, αλλά δεν δίνω σημασία. Την έχω ανάγκη αυτήν την εσωτερική ανασκόπηση κι η βροχή μου δίνει την δυνατότητα αυτή. Δεν είναι μόνο τα όσα περνάω καθημερινα, είναι κι αυτά που με γονατιζουν σιγά - σιγά, είναι όσα κουβαλάω από τον παρελθόν. Ένα έχω μάθει αυτά τα 17 χρόνια που βρίσκομαι σε αυτόν τον κόσμο, δεν έχει σημασία πόσο δυνατός έχεις γίνει από το πέρασμα του χρόνου, οι δαίμονες του παρελθόντος που κουβαλάς πάντοτε θα σε γονατιζουν. Δαίμονας είναι μια χαμένη επαφή, μια φιλία που δεν ήθελες με τίποτα να λήξει, μια σχέση που διέκοψε γιατί δεν της έδωσες χρόνο. Αναμνήσεις και μυρωδιές του παρελθόντος, μυρωδιά του άλλου που έστω και για λίγο την καλύπτει η βροχή. Στην ζωή προσπαθείς να τα προγραμματισεις όλα, προσπαθείς να Τα προβλέπεις όλα, αλλά μερικές φορές είναι αδύνατον. Για αυτό λατρεύω το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Επιπλέον δεν χρειάζεται μα βρίσκω συνεχώς δικαιολογία για να μην βγω. Μπορώ να κάθομαι ήσυχα στο δωμάτιο μου, ακούγοντας μουσική ή διαβάζοντας κάποιο βιβλίο.

~Καθως περπατούσα προς το σπίτι άκουσα μια κόρνα ακριβώς από πίσω μου. Δεν μοορω να καταλάβω την επιμονή κάποιων ανθρώπων. Μα σωστά, στην ζωή τους ορισμένοι δεν έχουν μάθει την λέξη <ΟΧΙ>.

"Μπελα μην κάνεις σαν μωρό. Μπες μέσα στο γαμημενο αμάξι. Έχεις γίνει μούσκεμα" άκουσα την εκνευριστική του φωνή για άλλη μια φορά σήμερα

Τι τραβάω η χριστιανη...

" Δεν θέλω βρε παιδί μου. Παράτα με. Δεν σε αντέχω άλλο του φώναξα και κουμπωσα καλύτερα την ζακέτα μου.

"Γαμω την τρέλα μου Γαμω" τον άκουσα να φωνάζει και αμέσως μετά κοπανησε με δύναμη την πόρτα του αυτοκινήτου.

~Την επόμενη στιγμή, ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει και το σώμα μου κόλλησε πάνω στο στερνό του. Γιατί να μην ήμουν αόρατη όπως ήθελα στην αρχή;

"Έχεις γίνει μούσκεμα ηλιθια. Τι σκεφτόσουν όταν έφυγες από το σχολείο με τέτοια μπόρα;" μου φώναξε.

"Μου αρέσει η βροχή Άλεξ. Επίσης με εκνευρίζεις" του φώναξα και στο τέλος μας ξέφυγε ένα γελακι. Έχει ωραίο χαμόγελο και ζωντανό γέλιο.