Brother's Obsession [EDITING]

BO - Chapter 45

CHAPTER 45

[DARA SHIN NORVILLE's P.O.V.]

Naramdaman kong may nakayakap sa akin habang inaalis ang mga hibla ng buhok na nasa pisngi ko nang maalimpungatan ako. So, I slowly opened my eyes at bumungad sa akin ang nakangiting mga mata niya dahilan para mapangiti rin ako.

Unti-unting bumaba ang mukha niya papalapit sa akin kaya naman napapikit ako, waiting to be kissed by him.

I felt his lips on my forehead down to my eyes, to my nose, and both of my cheeks. Namiss ko ang pagiging ganito niya sa akin. Hindi ako sanay sa mga pinapakita niya nung mga nakaraang araw.

"Good afternoon, love." He smiled as he greeted me.

At nang marinig ko ang sinabi niya ay nanlaki ang mga mata kong hugis mata ng pusa. "S-si daddy. Ngayong afternoon siya darating, diba?" Natataranta kong tanong. Paano kung makita niya kami sa ganitong ayos?

"Yeah. He's already downstairs. He's been waiting for us to go there. Kakausapin niya daw tayong dalawa." At nang marinig ko ang sinabi niya ay hindi ko maiwasang kabahan.

"W-What?" Hindi maitago ang pagkabalisa sa boses ko.

"Yes, love. Don't worry. Whatever happened, I won't let him ruin us again." Malambing niyang saad at saka hinaplos ang pisngi ko. "Get dressed and we'll wait for you at the living room." At saka niya ako kinintalan ng halik sa tungki ng ilong ko dahilan para mapapikit ako kasabay ng pag-iinit ng magkabilang pisngi ko.

Napangiti na lang ako.

Pagkatapos niyang isuot ang shirt niya ay nagpaalam na siya bago tuluyang lumabas ng kwarto. Ako naman ay naiwan dito at hindi ko rin maiwasang mapaisip sa mga sasabihin ni daddy.

Paano kung, paano kung ilayo na niya nang tuluyan sa akin si k̶u̶y̶a̶ Darko? Paano kung hindi na niya hayaang magkita pa kami? Anong gagawin ko?

Four years without him made my life miserable. And I can't take another year na hindi ko siya kasama.

And isa pa, kailangan maisama ko siya papunta sa Singapore pag-alis ko sa makalawa. After one and a half day, I'm off to go back to Singapore. And up until now, hindi ko pa rin siya nakakausap nang maayos tungkol kay Daryl. Nasabi ko na sa kanya pero hindi naman siya naniwala agad dahil iniisip niya na si Luke ang ama at hindi siya. Hindi ko alam kung bakit 'yun ang iniisip niya.

Ano ba kasing nangyari sa kanya for the past four years na magkahiwalay kami?

Nakalimutan na ba niyang bago ako umalis ay pinagbubuntis ko na ang anak namin?

At sino si Mackie? Bakit bigla na lang nagkaroon ng Mackie sa buhay niya nung wala ako? Samantalang ako, hindi ko na nagawa pang makipagrelasyon sa iba dahil sa pangako ko sa kanyang babalikan ko siya.

Kahit na marami din ang mga lalaking nanligaw sa akin, ni isa doon ay hindi ko binigyan ng pansin. Dahil hindi naman sila ang mahal ko. Pero siya? Bakit?

Hindi ko maiwasang maramdaman ang masaktan sa isiping nagawa niyang magkaroon ng iba bukod sa akin.

Hays. Ang daming bumabagabag na tanong sa isip ko pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin naitatanong sa kanya ang mga 'yun.

Basta ang mahalaga ay mahal niya pa rin ako at hindi ko na sasayangin pa 'yun.

Napabuntong-hininga na lang ako at tuluyan nang bumangon mula sa pagkakahiga. Tinapis ko sa sarili ang kumot bago ko isa-isang pinulot ang damit at short ko pati na rin ang underwears. Sinuot ko na lang ang damit at short ko at pagkatapos ay naglakad na ako papunta sa banyo dala-dala ang underwear ko. Tiniis ko na lang ang hapdi na nararamdaman ko sa kaselanan ko. Pagkapasok ko ay hinubad ko ulit ang mga suot ko at nilagay ang mga ito sa laundry basket. Naghilamos lang ako at naglinis ng katawan. And after that, binalot ko na lang ang sarili ko gamit ang bathrobe. Pagkalabas ko ay saka ako dumiretso sa cabinet. Itim na square pants at white fitted shirt ang sinuot ko.