Brother's Obsession [EDITING]

BO - Chapter 25

[DARA SHIN NORVILLE's P.O.V.]

"Be my girl. My girlfriend."

Hindi agad ako nakasagot sa sinambit niya. Napatayo ako at bahagyang lumayo sa kanya.

Anong klaseng kondisyon 'yun? Baliw ba siya?

Mataman ko siyang tiningnan habang nakatayo ako sa harap niya.

"W-what? S-stop.. Stop joking around, señorito." Nasabi ko na lang. Shet kasi. Ano ba kasing pinagsasasabi niya?

"Do I look like I'm joking? I'm dead serious here, babe." Iisipin ko na sanang seryoso nga siya sa sinasabi niya pero naasiwa lang ako sa tinawag niya sa akin.

Kaya hindi ko maiwasang mapairap sa kanya, at pinameywangan ko siya. Inis ako eh. Bakit ba?!

"You know what, seño--"

"Sir Dave, may bisita po kayo."

Naputol ang sinasabi ko at parehas kaming napalingon kay kuyang guard.

"Who told you that you can interrupt us?!" Madiin niyang tanong kay kuyang guard, at matalim niya 'tong tiningnan.

Namutla naman 'yung guard, kahit ako eh. Bakit ba ganon siya?

"S-sorry po. S-sasabihin ko na la--"

"Sino ba 'yang bisita na 'yan?!" Inis niyang tanong. Bakit ba siya nagagalit?! Tch.

Nasagot ang tanong niya nang pumasok ang sinasabing bisita.

"Stay away from my wife!" Madiin na saad ng dumating na bisita.

Napatda ako sa kinatatayuan, at napakapit ako nang mahigpit sa magkabilang laylayan ng suot ko.

Damn. Tell me that this is just a dream!

This is not happening!

But who am I kidding? I know by now that this is not a dream. This is a reality!

Narinig ko ang pagngisi ni Dave pero hindi ko maalis ang tingin sa bisitang dumating. "Your wife? Ha! You wish. You stole her from me, assh*le." Rinig kong sabi niya. Pero hindi ko pinansin.

"I stole no one from you! She's never been yours, and you know that!" Galit nitong turan kay Dave.

Naramdaman kong napatayo si Dave at dinuro ang lalaki.

"And you also know that I love her since we were kids! But what did you do?! You took her away! Now, get out assh*le! And don't ever show your face again! Before I could pull the trigger of this damn gun!"

Wala na akong maintindihan sa mga pinagsasasabi nila!

Hindi ko maialis ang tingin ko sa lalaking nasa harapan namin na ngayon ay mataman na nakatingin sa akin at hindi na pinansin pa ang ewan ko kung ano nga bang sinabi ng Dave na 'to sa kanya. Kita ko ang lungkot sa mga mata niya na tinatakpan niya ng emotionless facial expression niya habang nakatingin sa akin.

"We meet again, my Dara." He said smirking.

My heart skipped a beat when I heard him saying my name. At mas lalo itong bumilis dahil sa unti-unti niyang paglapit sa akin. Kinakabahan ako at nanginginig na rin ang mga tuhod ko.

Please, lupa, kainin mo na ako. Ayaw ko na ng nangyayaring ito. Lamunin mo na ako at ibalik sa bahay nina Paolo.

"K-kuya." 'Yun lang ang nagawa kong sabihin.

Paano niya nalaman kung nasaan ako?

"I miss you." Malambing niyang saad nang makalapit siya sa akin pero napatili ako nang bigla siyang matumba sa sahig habang hawak ang labi niyang dumugo.