GÜZ BAHÇESİ ( AŞİTİ AĞA)

B-9

Medya : Ahmet Kaya - Bundan öte ❤

Herkes sessizleşirken Mahir abim ve Baran abim Aşiti ağaya öldürecekmiş gibi bakıyorlardı.

Sessizlik bizi yutarken Mahir abimin sözleri ile herkes dona kalmıştı.

"Baba bacıma bunları yaşatan adama nasıl Dilanı emanet edeceksin. Sözü bozalım."

B-9

Gözler üzerimizde , nefeslerimiz sıktı. Gün doğarken bize gün ve gün acı vaad ediyordu.

Tüm gücümü şu an kaybetmiş gibiydim.

Durmadan hayatım yeni yokuşlar ile tanışıyor ve durmadan yolda tökezliyorduk. Hayat sınavlar ile doluydu ve biz er ya da geç bu sınavları vermek zorundaydık.

Hayat kollarımızdan tutmuş bizi bir o tarafa bir bu tarafa çekip duruyordu. Abim ise ne dediğinin farkına varmadan cümlesini bir bomba gibi ortaya atmıştı.

Konu çocuk oyuncağına dönmüştü ve bunun suçunu istemeden olsa da yükleniyordum.

İlk defa ben kurmuştum bu cümleyi ve şimdi bunun cezasını çekiyordum. Abimin cümlesi bir yıldırım misali beynimde yer edinirken ne diyeceğimi bilemez şekilde babama bakmış ve sonra Aşiti ağaya dönmüştüm.

"Sen ne dersin Mahir ağa ?"

Aşiti kükrercesine abime doğru yürümüştü. Beynim de sarsıntılar olurken babama bakmış ve gözlerim ile yalvarmıştım.

Bu durumu kaldırabileceğimi sanmıyordum.

"Yeter !"

"Baba ben..."

"Yeter dedim Mahir. Sen ne dersin ? Kızımı en çok ben düşünürüm. Geçen sene biz de bu duruma düşmedik mi ? Bu densizlik neden ?"

Geçen sene babamlar da silahlı saldırıya uğramıştı ve o günler de zor zamanlar geçirmiştik. O günlerin tekrar yaşanmaması için her gece dua ederdim. Baran abimi o gün kaybedebilirdik.

İhtimali dâhi canımı acıtıyordu.

"Fatih ağa evlilik çocuk oyuncağı değildir."

"Elbet değildir Aşiti ağa. Çık dışarı Mahir."

Abim kapıyı kırarcasına çıktıktan sonra babam , Baran abim ve annem telaşla arkasından çıkmış ve Aşiti ile tek kalmıştık.

Gözyaşlarım bugün özgürlüğüne kavuşmuşcasına yerlerini alırken Aşitinin de çıkmasını bekliyordum fakat gölgesi başıma devrilmişti.

Neden bekliyordu ?

Bana da mı kızacaktı ?

"Kevzanlar kızı ?"

"Efendim ağam?"

"Ağa olmuşuz yine ?"

Biraz önce bağıran kişi o değilmiş gibi benimle eğlenen Aşitiye baktım. Ben daha farklı bir tepki beklerken o bana gözlerinin içi gülerek bakıyordu.

Ona bakarken bir göz yaşım kelepçelerinden kurtulmuş ve özgürlüğüne kavuşmuştu.

"Şşş ağlama güzelim."

Cümlesi ile elleri aynı saniyede havalanmış ve yanağımda yer edinmişti.

Elleri yakıyordu.